ΝΟΔΕ ΑΧΑΪΑΣ: “Θυμίζει “Κόλαση του Δάντη” η υγεία στην ΑΧΑΪΑ”

Δεν είναι καθόλου ευχάριστο για έναν έλληνα το δημοσίευμα της αριστερής Guardian.Όμως αυτό το καθόλα δυσφημιστικό δημοσίευμα δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Αντίθετα δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν,ότι η πραγματική κατάσταση της δημόσιας υγείας στην χώρα μας,δεν είναι τόσο άςχημη, όσο αποτυπώνεται στην Guardian,αλλά εν τοις πράγμασι είναι ακόμα πιο ζοφερή.

Αλλά αν η κατάσταση της υγείας είναι δύσκολη,στην Αχαία θυμίζει ¨κόλαση του Δάντή´´.
Συνθήκες που δεν μπορούν να απαλύνουν τον ανθρώπινο πόνο,που ξεφτιλίζουν τον άρρωστο αλλά και τον γιατρό και που δεν σου επιτρέπουν, αν τελικά νικηθείς από την αρρώστια, να πεθάνεις με αξιοπρέπεια.
Συνθήκες που έχουν κατατάξει την χώρα μας υγειονομικά, στις τριτοκοσμικές χώρες.Με ανίκανες διοικήσεις,που όχι μόνο δεν επιλύουν προβλήματα,αλλά αντίθετα δημιουργούν ακόμα και εκεί που δεν υπάρχουν,αφού το μοναδικό κριτήριο για την επιλογή τους ήταν η μουσουλμανικού τύπου προσήλωση στους ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Είναι φυσικό λοιπόν το μόνο που τους νοιάζει,να είναι η εγκαθίδρυση του πιο σκληρού κομματικού κράτους,αδιαφορώντας αν αυτό συμβαίνει στον τόσο ευαίσθητο χώρο,όπως είναι ο χώρος της υγείας.Και σ’όλο αυτό το μελανό σκηνικό,προκαλούν ιδιαίτερα αλγεινή εντύπωση οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ.
Και δεν εννοώ αυτούς που την επόμενη κιόλας μέρα έτρεξαν να κατοχυρώσουν το δικό τους τιμάριο εξουσίας,αλλά και την πλειοψηφία της Ένωσης Νοσοκομειακών Γιατρών που συμπεριφέρονται ωσάν να ζούμε σ´έναν ιδεατό κόσμο.Όλοι θυμούνται την σκληρή κριτική που είχαμε ασκήσει -και σαν ιατρικός σύλλογος – στον Άδωνι Γεωργιάδη,στη λογική ότι ´´ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο ¨
Κι αν διερωτηθεί κανείς γιατί αυτή η χώρα δεν έχει βουλιάξει ακόμα,έχουμε να του δώσουμε την απάντηση.
Γιατί στην Ελλάδα υπάρχουν ήρωες που ξεπερνούν τα συμβατικά όρια για να προσφέρουν.Αν κάνετε μια βόλτα, στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο, στον ¨Άγιο Ανδρέα ´´,στο 409 θα συναντήσετε αρκετούς απ’αυτούς.Γιατρούς,νοσηλευτές,τραυματιοφορείς…Δεν τους ενδιαφέρει να αναφέρουμε το όνομα τους.Είναι όμως πάντα έτοιμοι να ριχτούν στη μάχη.Χωρίς ωράριο και σπίτι.Αδιαφορώντας αν η πιθανότητα είναι μια στα χίλια.Ακόμα και χωρίς πολεμοφόδια και χωρίς όπλα.
Μα πάντα έτσι δεν είναι οι μάχες?
         Ανδρέας Μαζαράκης
  Πρόεδρος ΝΟΔΕ Ν.Δ. ΑΧΑΙΑΣ