Ο Εθνικός Σχεδιασμός Διαχείρισης Αποβλήτων, παρά τις αδυναμίες του, έβαλε επιτέλους τη σωστή σειρά:
Η Διαχείριση αποβλήτων ξεκινά από την
- ΠΡΟΛΗΨΗ, συνεχίζεται με την
- ΕΠΑΝΑΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΗ, προχωρά με
- ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ-ΚΟΜΠΟΣΤΟΠΟΙΗΣΗ και μόνο τότε έρχεται η σειρά για
- ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑ αυτού που παραμένει και την όποια
- ΤΕΛΙΚΗ ΔΙΑΘΕΣΗ του υπολείμματος για ταφή ή κάποια άλλη χρήση
Δουλειά των Δήμων είναι κυρίως τα τρία πρώτα στάδια. Δουλειά της Περιφέρειας είναι να σχεδιάζει λύσεις τα δύο τελευταία, να συντονίζει τη συνεργασία των Δήμων και να ετοιμάζει ένα ρεαλιστικό χρηματοδοτικό πλαίσιο για όλα.
Βασικά μειονεκτήματα του προτεινόμενου σχεδίου του Δήμου Αιγιάλειας είναι ότι:
- αδιαφορεί για τα δύο πρώτα στάδια,
- μιλά πολύ πρόχειρα για το τρίτο στάδιο (π.χ. χωρίς κανένα ποσοτικό στοιχείο για την ανακύκλωση-κομποστοποίηση),
- έρχεται πρακτικά κατευθείαν στο τέταρτο στάδιο μιλώντας ευθέως για μαζική αποκομιδή σύμμεικτων απορριμμάτων που θα φορτωθούν όλα (30.000 – 40.000 τόνοι) σε μια μονάδα που θα είναι πρακτικά αδύνατο να λειτουργήσει με τις προτεινόμενες συνθήκες
- Αφήνει χωρίς διευκρινήσεις το πέμπτο στάδιο οδηγώντας σε εύλογες ανησυχίες για το αν έχει προβληματισθεί για το τι θα γίνει με το υπόλειμμα.
Όλα αυτά δικαιολογούνται με ένα ευχολόγιο ότι θα γίνει ως δια μαγείας δραστική μείωση των απορριμμάτων χωρίς να δίνει κανένα συγκεκριμένο ποσοτικό δεδομένο, χωρίς έστω κάποια νύξη για τις ιδιαιτερότητες της Αιγιάλειας και χωρίς ουσιαστικό σχέδιο για την ενημέρωση των κατοίκων.
Γιατί βρεθήκαμε σε αυτή την κατάσταση; Η ανεπάρκεια της Δημοτικής Αρχής, η οποία προχώρησε σε κάτι τόσο σοβαρό χωρίς διαβούλευση, θα μπορούσε να ξεπερασθεί αν υπήρχε κάποιος Περιφερειακός Σχεδιασμός που θα έδινε κατευθύνσεις. Γι αυτό έπρεπε ΠΡΩΤΑ να γίνει ο Περιφερειακός Σχεδιασμός και μετά έπρεπε να ακολουθήσουν οι Δήμοι εξειδικεύοντας τα μέτρα. Αντί γι αυτό, η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας «πέταξε το μπαλάκι» στους Δήμους, με αποτέλεσμα, αντί για Περιφερειακό Σχεδιασμό να έχουμε ένα συνονθύλευμα από ετερόκλητες προτάσεις.
Επί πέντε χρόνια, μοναδικές επιλογές της Περιφέρειας ήταν η εμμονή σε καταστροφικές επιλογές όπως ο ΧΥΤΑ Παπανικολού και το θάψιμο των σκουπιδιών του Πύργου στον Αλφειό (από όπου ξεκινά η σημερινή τραγική εικόνα στην Ηλεία).
Μοναδική μας ελπίδα, πλέον, είναι να δοθεί χρόνος για ευρεία συνεννόηση και διαφάνεια ώστε να δημιουργηθεί στους πολίτες η σαφής αίσθηση ότι κάτι μπορεί να αλλάξει.
Κώστας Παπακωνσταντίνου
Δημοτικός Σύμβουλος