Των Κώστα Βελαώρα – Γιώργου Τζεραβίνη
Μια µονογραφία που φωτίζει τη διαδροµή της πόλης στη συγκεκριµένη περίοδο, σε όλες σχεδόν τις πτυχές της
Τυπώθηκε στις εγκαταστάσεις της εφηµερίδας “ΤΥΠΟΣ της Αιγιάλειας” (Εκδόσεις “ΤypOffset” Στιβαχτοπούλου) και κυκλοφορεί το βιβλίο «ΑΙΓΙΟ: 1940 – 2010», των Κώστα Βελαώρα – Γιώργου Τζεραβίνη.
Είναι µια µονογραφία που φωτίζει τη διαδροµή της πόλης στη συγκεκριµένη περίοδο, σε όλες σχεδόν τις πτυχές της (δηµοτικά, κοινωνικά, πολιτιστικά, εκπαιδευτικά, εκκλησιαστικά, οικονοµικά, δηµοσιογραφικά, δηµογραφικά, αθλητικά, υποδοµές και όσα άλλα συγκροτούν τη φυσιογνωµία της ).
Κατ’ ουσίαν, το παρόν πόνηµα διαδέχεται και συµπληρώνει τη µνηµειώδη Ιστορία του Αρίστου Σταυρόπουλου, ο οποίος – κυρίως, µε την αποδελτίωση των σηµαντικών παλαιών κειµένων – ανέλυσε και συνέθεσε την ιστορική ταυτότητα του Αιγίου, από τα πανάρχαια χρόνια µέχρι την περίοδο του µεσοπόλεµου. Από το σηµείο αυτό, αναλαµβάνουν οι δύο συγγραφείς να εκθέσουν το ειδικό και γενικό αιγιώτικο «συνοικείν και δραν» των τελευταίων εβδοµήκοντα ετών, µε συχνές, ωστόσο, παρεκβάσεις και διεισδύσεις σε προγενέστερα γεγονότα και πρόσωπα, ώστε να αναδεικνύονται τα «πόθεν» και «πώς» στα επιµέρους κεφάλαια.
Όπως είναι φανερό, η µελέτη αυτή εν πολλοίς δεν είναι ακριβώς µελέτη, αλλά είναι ένα είδος ανάκλησης και αναπαράστασης πραγµάτων και πράξεων, στα οποία και στις οποίες οι περισσότεροι – κατά το µάλλον ή ήττον – συµµετείχαµε ως ενεργοί δηµότες και πολίτες ή και πρωταγωνιστήσαµε. Ωστόσο, η διεµβολιζόµενη διά της γραφίδος περίοδος είναι, γενικά για την ιστορία του ανθρώπου, µια περίοδος που για τους κατοπινούς θα έχει τεράστιο ενδιαφέρον, γιατί είναι πράγµατι ένας κεντρικός κρίκος στην ανθρώπινη εξέλιξη.
Οι ίδιοι οι συγγραφείς στα «προλεγόµενά» τους σηµειώνουν: «… Ακόµα και από τη “χθεσινή” δεκαετία 1940, µέσα σε 70 χρόνια δηλ., έχουν επέλθει µεγάλες αλλαγές στις αντιλήψεις περί του κόσµου και της ζωής, και –το πιο οφθαλµοφανές- έχουν συντελεστεί αδιανόητες µέχρι πρόσφατα εξελίξεις στην τεχνογνωσία, στην τεχνολογική ανάπτυξη, στις επιστήµες και στα πρακτικά µέσα αντιµετώπισης των βιοτικών συνθηκών». Και, «απολογούµενοι» για το συγγραφικό τους εγχείρηµα, συµπληρώνουν: –«Παρά ταύτα, η ανάγκη οι εκάστοτε σύγχρονοι να αφήνουν γραπτώς τα εαυτών προς ενηµέρωση των επόµενων γενεών, είναι διαρκής και διαχρονική. Και µολονότι σήµερα τα τεχνολογικά µέσα για την αποτύπωση του παρόντος –σε ευρεία διάσταση- είναι πολλά και εξόχως λειτουργικά, όµως η τυπωµένη Ιστορία δε θα χάσει ποτέ την αξία της και τη λειτουργικότητά της …»
Ήδη, από το εξώφυλλο του βιβλίου, σε συνδυασµό µε το οπισθόφυλλο, ο αναγνώστης εισάγεται στο κλίµα και στα «εκ των ων ουκ άνευ» του Αιγίου.
Μέσα στις 700 σελίδες της περικαλλούς έκδοσης –η TypOffest είναι υπερήφανη για το αποτέλεσµα-, συµµετέχουν και «συνδιασκέπτονται»: ∆ήµαρχοι και άλλοι δηµοτικοί παράγοντες, άλλα πρόσωπα του δηµόσιου βίου, έργα και δραστηριότητες, συµπεριφορές και χαρακτήρες, επαγγέλµατα και λειτουργήµατα, η νοστιµιά της σταφίδας, ο µεγάλος σεισµός του ’95 κι ο λιµός της κατοχής, ο βοστιτσάνικος Τσίλλερ, οι µικρασιάτες, οι επτανήσιοι, οι ρουµελιώτες κι οι µαγουλιανίτες, οι ναοί µας και οι πιστοί τους, τα σχολειά µας κι η νεολαία µας, ο αθλητισµός µας, οι στερηµένες δεκαετίες, ο ένδοξος πόλεµος του ’40 – 41, η κραταιά Αντίσταση κι ο παράλογος εµφύλιος. Ακόµα: συµπαθείς φυσιογνωµίες, πνευµατικά αναστήµατα, ξεκαρδιστικά ντοκουµέντα, τα κατά συνθήκην ψεύδη, προϊόντα κι επιχειρήσεις, οι πλατείες και τα πλακόστρωτα, εφηµερίδες και γραφιάδες, η µεταπολεµική ξεγνοιασιά και λοιπά … και λοιπά … , ως τη θύελλα που ξέσπασε στα 2010. Στον επίλογο, διανύεται εν τάχει η δεκαετία της συνεχιζόµενης µέχρι τούδε οικονοµικής κρίσης, µε τις αναπόφευκτες συνέπειές της.
Την περιορισµένη εικονογράφηση του βιβλίου έχει επιµεληθεί ο αιγιώτης Βασίλης Μανουηλίδης. Την επιµέλεια του εξωφύλλου η Φρόσω Στιβαχτοπούλου, τις φωτογραφίες του εξωφύλλου ο Γιάννης Κατσίγιαννης.
Το βιβλίο είναι αφιερωµένο στη µνήµη των ευσεβών γονέων των συγγραφέων, Βασιλικής και Ανδρέα Βελαώρα και Ευαγγελίας και Σταύρου Τζεραβίνη.
Οι προσωπικές εµπειρίες των συγγραφέων και τα προσωπικά τους ερεθίσµατα, και, πέραν τούτων, εφηµερίδες, περιοδικά, ατοµικές µαρτυρίες, η κλασική βιβλιογραφία, εξειδικευµένες εκδόσεις, ιδιωτικά αρχεία και πάσα άλλη διαθέσιµη πηγή, συναποτελούν την πρώτη ύλη.
Το βιβλίο προλογίζει ο αιγιώτης πανεπιστηµιακός καθηγητής του ∆. Π. Θ., Χαράλαµπος ∆ηµόπουλος, ο οποίος µε τον συστηµατικό «βηµατισµό» της σκέψης του, αποτιµά λίαν θετική τη συµβολή του βιβλίου στη συλλογική µας αυτοσυνειδησία και επαγωγικά καταλήγει: «Συνελόντι ειπείν, η προκειµένη σύγχρονη ιστορία του Αιγίου σκιαγραφεί ζωηρά, ειλικρινά, αµερόληπτα, βαθύτατα και ολοκληρωµένα, την ταυτότητα και τη δυναµική του Αιγίου.
Το βιβλίο αυτό συνιστάται ανεπιφύλακτα, για την περαιτέρω αρτίωση του αιγιώτικου αυτοπροσδιορισµού µας και την αυτεπίγνωσή µας. Σε εποχές µάλιστα ραγδαίας αποκλιµάκωσης της ευηµερίας και κοινωνικής ακµής, η προλογιζόµενη µελέτη αυτή, αποτελεί όαση».
Το βιβλίο πωλείται στα βιβλιοπωλεία της πόλης.
Ο ΤΥΠΟΣ της ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ εύχεται στους συγγραφείς – και αρθρογράφους της εφηµερίδας µας – το «ΑΙΓΙΟ 1940 – 2010» να είναι καλοτάξιδο!
Από την έντυπη έκδοση
