Η πιο συχνή διαταραχή κεφαλαλγίας είναι η κεφαλαλγία τύπου τάσης. Στις αναπτυγμένες χώρες, η κεφαλαλγία τύπου τάσης επηρεάζει πάνω από το ένα τρίτο των ανδρών και πάνω από το ήμισυ των γυναικών. Πρόσφατες μελέτες δείχνουν το ίδιο στις αναπτυσσόμενες χώρες. Λιγότερο προσδιορισμένο είναι το πλήθος των διαταραχών κεφαλαλγίας που χαρακτηρίζονται από πολύ συχούς πονοκεφάλους: Έως 1 ενήλικος στους 20 έχει ένα επεισόδιο πονοκεφάλου κάθε – ή σχεδόν κάθε μέρα.
Η ημικρανία είναι επίσης πολύ συχνή και επηρεάζει τουλάχιστον 1 στους 7 ενηλίκους στον κόσμο. Εμφανίζεται σε όλες τις ηπείρους, αλλά για λόγους που δεν είναι ακόμη γνωστοί φαίνεται να είναι κάπως λιγότερο συνηθισμένη στην Άπω Ανατολή. Είναι μέχρι 3 φορές πιο συχνή στις γυναίκες από τους άνδρες, ένα μοτίβο που παρατηρείται παντού. Αυτή η διαφορά είναι ορμονικά καθοδηγούμενη. Η ημικρανία έχει μελετηθεί καλύτερα από άλλες διαταραχές κεφαλαλγίας. Συχνά ξεκινώντας από την εφηβεία, η ημικρανία επηρεάζει περισσότερο τους ανθρώπους ηλικίας μεταξύ 35 και 45 ετών, αλλά μπορεί να απασχολήσει και πολύ νεότερους, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών.
Οι διαταραχές κεφαλαλγίας είναι επώδυνες και δυσάρεστες. Μπορούν να προκαλέσουν σημαντική προσωπική ταλαιπωρία, μειωμένη ποιότητα ζωής και υψηλό οικονομικό κόστος. Οι επαναλαμβανόμενες κρίσεις κεφαλαλγίας – και συχνά ο συνεχής φόβος του επόμενου πονοκέφαλου – μπορούν να επηρεάσουν την οικογενειακή ζωή, την κοινωνική ζωή και την απασχόληση.
Παρόλα αυτά, πολλοί άνθρωποι -συμπεριλαμβανομένων πολλών επαγγελματιών υγείας- τείνουν να αντιλαμβάνονται τον πονοκέφαλο ως δευτερεύων ή ασήμαντο πρόβλημα. Ως αποτέλεσμα, τα σωματικά, συναισθηματικά, κοινωνικά και οικονομικά βάρη των πονοκεφάλων δεν αναγνωρίζονται επαρκώς.
Για τη συντριπτική πλειοψηφία των ατόμων που υποφέρουν από πονοκέφαλο, η αποτελεσματική θεραπεία δεν απαιτεί ακριβό εξοπλισμό, εξετάσεις ή ειδικούς. Οι διαταραχές κεφαλαλγίας ως επί το πλείστον, και σωστά, αντιμετωπίζονται στην πρωτοβάθμια περίθαλψη. Τα ουσιώδη συστατικά της αποτελεσματικής διαχείρισης είναι η συνειδητοποίηση του προβλήματος, η σωστή διάγνωση, η αποφυγή κακοδιαχείρισης, οι κατάλληλες τροποποιήσεις στον τρόπο ζωής και η ενημερωμένη χρήση οικονομικά αποδοτικών φαρμακευτικών θεραπειών.
Πηγή:www.who.int