Κεφάλαιον το Μέγα…το περί Τουριστικής Αναπτύξεως πρόσχωµεν !!!
Πριν λίγες ηµέρες περπατώντας, όπως και πολλοί πλέον Αιγιώτες, κατά µήκος της παραλιακής µας ζώνης, αυτής που µας χαρίζει θαλασσινή αύρα απλόχερα και µοναδικού κάλλους ηλιοβασιλέµατα, διαπίστωσα για ακόµα µια φορά την κατάντια στην οποία έχει επέλθει το κοµµάτι αυτό που εκτείνεται πέρα απ τον Φάρο έως και την Χαρτοποιία .
Τα ερειπωµένα κτίρια παραδοµένα στην βρώµα και την άγρια βλάστηση απόκοσµα ορθώνονται προκαλώντας τον φόβο του περιπατητή ιδίως όταν το φως πέφτει… ποτέ δεν ξέρεις τι θα πεταχτεί από κει µέσα! Μα και τις πρωινές ώρες, αν δε φοβηθείς άνθρωπο ή ζώο, σίγουρα θα παραµερίσεις σαν κοιτάξεις ψηλά και δεις κοµµάτια των κτιρίων αυτών να κρέµονται µετέωρα πάνω απ΄ την κεφαλή σου !
Μέσα σ΄ αυτήν την αθλιότητα λοιπόν, γνωστός σε όλους µας οινοπαραγωγός, του οποίου οι ετικέτες κρασιών διαπρέπουν τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο εξωτερικό, αποφασίζει να επιχειρήσει, σε χαλεπούς καιρούς, δηµιουργώντας ξενώνα επί της παραλίας, ο οποίος όχι µόνον θα υποδέχεται τουρίστες, αλλά και θα τους φέρνει σ΄ επαφή µε τον Οίνο που αποτελεί την ταυτότητα της περιοχής µας !
Στην βόλτα µου αυτή, συνάντησα κατά τύχη τον ιδιοκτήτη και χάρηκα ιδιαιτέρως όταν στα µάτια του είδα την σπίθα αυτή του οράµατος για τον τόπο του! Μάλιστα δε, όταν επέµεινε, στον χαρακτήρα του καταλύµατος, δίνοντάς του κοσµοπολίτικη πνοή µε το εγχείρηµα του wine bar που θα στεγάζει και την προώθηση του οινοτουρισµού και δραστηριοτήτων που συνεπάγονται αυτού, ένιωσα, περήφανη που, ναι, πλέον κάτι, σπουδαίο, συµβαίνει στην πόλη µου! Το ίδιο ακριβώς είχα αισθανθεί όταν πρωτοξεκίνησε ο θεσµός των Οινοξενείων στην περιοχή µας !
Επιτέλους δινόταν έµφαση στην προσπάθεια των οινοποιών της περιοχής µας και ένα είδος φεστιβάλ εδραιωνόταν, πόλος έλξης τουριστών για την Αιγιάλεια που τελούσε ως τότε υπό µαρασµό !
Ο λόγος επισκεψιµότητας της περιοχής πλέον υπάρχει… σκεφτόµουν τότε…δεν υπάρχει όµως χώρος κατάλληλος να φιλοξενήσει τον ταξιδιώτη που επιζητά ποιότητα στις διακοπές του .
Τώρα, λοιπόν, που εµφανίζονται οι ξενοδοχειακές αυτές εγκαταστάσεις χρειάζεται πάνω απ΄ όλα η σωστή στρατηγική από γνώστες του αντικειµένου ώστε ο θεσµός αυτός να θεριέψει να γιγαντωθεί και ως τέτοιος να εδραιωθεί στην περιοχή µας! Και τότε, ναι και µόνο τότε, θα δούµε επενδύσεις στην περιοχή που ούτε καν στην συγκεκριµένη στιγµή µπορούµε να φανταστούµε !
Άραγε ξέρουµε µέσα σε πόσο χρονικό διάστηµα προετοιµάζονται τα Οινοξένεια και από ποιους; Αν δίνεται η αρµόζουσα βαρύτητα στον σχεδιασµό και αν υπάρχει πλάνο κορύφωσής του; Αυτό, σίγουρα, που δεν πρέπει να επιθυµούµε είναι η αντιµετώπισή του ως ένα πανηγυράκι !
Την περασµένη βδοµάδα διάβασα για το «κλείσιµο» δυο δηµοφιλών τραγουδιστών για το Πολιτιστικό Καλοκαίρι της περιοχής µας … Αν αναλογιστώ την αναβολή των Οινοξενείων το περασµένο καλοκαίρι, τελευταία στιγµή, µε διακαιολογία, τα µέτρα κατά της πανδηµίας … για έναν εορτασµό που σίγουρα θα εκτυλισσόταν σ΄ εξωτερικούς χώρους… µε το ταπεινό µυαλό µιας ξανθιάς, καταλαβαίνω το θέµα ήταν καθαρά οργανωτικό .
Η γειτονική Πάτρα… τον θεσµό που της δίνει φαγητό, το Καρναβάλι, το οργανώνει πριν καν αυτό να λήξει… πολύ απλά διότι ένα µεγάλο µέρος της οικονοµίας της στηρζεται σ αυτό. Εδώ λοιπόν ,κάτι δεν κάνουµε σωστά…
Σεβόµενοι την προσπάθεια χρόνων της οµάδας των οινοποιών µας, αλλά και του οράµατός τους για την προβολή της περιοχής µας ως οινοτουριστικής κατά τα πρότυπα της Γαλλίας ή της Ιταλίας µε µπουτίκ ξενοδοχεία ή ξενώνες αγροτουρισµού, εκδηλώσεις και προβολή της γαστρονοµίας της περιοχής, αλλά κυρίως του πολιτισµού που παράγει ο Οίνος…καλό και πρέπον θα ‘ταν να δώσουµε στον θεσµό που ήδη έχουµε νέα πνοή, µ΄ ανθρώπους γνώστες του αντικειµένου, οι οποίοι θα τον πάνε πιο µπροστά και να πάψει να αντιµετωπίζεται σαν µια φιέστα της εκάστοτε δηµοτικής αρχής, που φέρνει στο παρασκήνιό της πολιτικές αντιπαραθέσεις, κωλυσιεργίες και τα συναφή !
Μόνο έτσι, εργαζόµενοι σκληρά επάνω σ΄ ένα σχέδιο ανάπτυξης της περιοχής και έχοντας τους κατάλληλους ανθρώπους να στηρίξουν την όλη προσπάθεια, θα δώσουµε στην περιοχή µας την αίγλη την οποία πρό πολλού έχει απολέσει !
Ας αφήσουµε τ΄ αµπέλια να τραγουδήσουν! Ένας επίµονος καλλιεργητής χρειάζεται και θα δώσουν τα πιο ζουµερά σταφύλια !
ΑΓΓΕΛΑ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ
Aπό την έντυπη έκδοση “ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ” Χρονογράφημα, 22/4/2021