Η 8 Μάρτη είναι ημέρα μνήμης των αγώνων του φεμινιστικού κινήματος για τα δικαιώματα των γυναικών. Το γυναικείο κίνημα έχει να επιδείξει αιώνες πριν ,σκληρούς αγώνες για ίσα μεροκάματα ανδρών και γυναικών ,λιγότερες ώρες εργασίας ,αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας ,μείωση της εκμετάλλευσης .
Όμως παρά την τεράστια ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας η θέση της γυναίκας επιδεινώνεται αντί να βελτιώνεται. Το εκμεταλλευτικό σύστημα στο οποίο κυριαρχούν οι δυνάμεις του πλούτου έφερε υψηλά επίπεδα ανεργίας για τις γυναίκες ,ακανόνιστα ωράρια ,μισθολογική ανισότητα και ένταση της εκμετάλλευσης
Στη χώρα μας παρά τις διακηρύξεις για ισότητα τα κόμματα της εξουσίας που κυβέρνησαν τον τόπο, αντί για μέτρα προστασίας και στήριξης της οικογένειας καθιέρωσαν τα ωράρια λάστιχο που αποδιοργανωνουν την οικογενειακή και προσωπική ζωή της γυναίκας .
Η αυθαιρεσία της εργοδοσίας έφτασε στα όρια να επιβάλλει εργασία λίγο πριν ή αμέσως μετά τον τοκετό. Τα μέτρα στήριξης της οικογένειας από την πολιτεία απουσιάζουν όσον αφορά την μητρότητα,την επάρκεια δομών για τα παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας και την δημιουργική απασχόληση τους.
Παράλληλα λόγω απουσίας δομών ηλικιωμένων έχουν την ευθύνη και για την φροντίδα αυτών των ατόμων που υπάρχουν στις περισσότερες οικογένειες. Τα φαινόμενα σεξουαλικής βίας ,εκβιασμών και κάθε μορφής εργοδοτικής βίας που αναπτύσσονται σε έδαφος ανεργίας,οικονομικής αδυναμίας των θυμάτων πλήττουν κατά κύριο λόγο τις γυναίκες και δεν πρόκειται για περιορισμένα περιστατικά,αλλά τα δημιουργεί το σάπιο πολιτικοκοινωνικό και οικονομικό κατεστημένο.
Η θέση της γυναίκας έγινε ακόμα πιο δύσκολη με την παρατεταμένη υγειονομική κρίση και εκτός των άλλων καθηκόντων έχει να κάνει με την τηλεκπαίδευση των παιδιών και τα ποικίλα προβλήματα στην οικογενειακή και οικονομική ζωή που συνδέονται με την πανδημία .
Στο επίπεδο του δήμου μας απουσιάζουν από την ατζέντα της δημοτικής αρχής τα προβλήματα των γυναικών όσον αφορά την εργασία ,την ελάφρυνση από δημοτικά τέλη μονογονεϊκών οικογενειών ,την ανάπτυξη παιδικών σταθμών για την κάλυψη των αναγκών που δεν καλύπτονται από τις υπάρχουσες δομές ,επαρκείς δομές για την δημιουργική απασχόληση των παιδιών ,διεκδίκηση για ίδρυση μονάδων ηλικιωμένων.
Η γυναίκα στο δήμο απολαμβάνει μόνο το μέτρο της ποσόστωσης στις δημοτικές εκλογές που χρησιμοποιείται σαν άλλοθι της δήθεν αναγκαιότητας συμμετοχής της στα κοινά.
Η Μαχητική Προοδευτική Συνεργασία Της Αιγιάλειας (Μ.ΠΡΟ.Σ.Τ.Α) καλεί τις γυναίκες να πρωτοστατήσουν στο γυναικείο κίνημα για ανατροπή αυτής της αρνητικής οικονομικής κοινωνικής πραγματικότητας που επηρεάζει την θέση κάθε εργαζόμενου, ιδιαίτερα των γυναικών και μέσα από τους αγώνες θα βρουν την δικαίωση τους για αξιοπρεπή κοινωνική και οικογενειακή ζωή.
