Συνέντευξη Τύπου παραχώρησε σήμερα στις 12 το μεσημέρι ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ.κ. Αμβρόσιος στους δημοσιογράφους των τοπικών Μ.Μ.Ε. στο γραφείο του στο Επισκοπείο. Ο Σεβασμιότατος, φανερά συναισθηματικά φορτισμένος ανέφερε:
- «Φανερώνω σήμερα την επιθυμία μου, το 2018 να παραιτηθώ της ηγεσίας της Μητρόπολης. Στο ερώτημα αν πρέπει να μείνω ή να φύγω, υπάρχουν πολλά που βαρύνουν την απόφασή μου.
Αν μείνω θα έχω προσωπικό όφελος αφού θα έχω στέγη, τροφή πληρωμένους λογαριασμούς ρεύματος και νερού, ανθρώπους να με φροντίζουν κ.α. Θα είναι όμως εις βάρος της εκκλησίας που έχω μάθει να υπηρετώ. Το γήρας δεν έρχεται μόνο του.
Θα πρέπει λοιπόν να έρθει ένας νέος επίσκοπος, με όρεξη και δύναμη για δουλειά και προσφορά.
Περί της διαδοχής μου δεν μπορώ να έχω άποψη. Κάποτε που επέλεξα κάποιον, τον έφερα εδώ για βοηθό μου, τον Κερνίτσης Προκόπιο. Όμως δεν κατόρθωσε να δεθεί με την περιοχή και έφυγε. Είχα σκοπό να προτείνω τον πατήρ Ιωακείμ Βενιανάκη. Έναν άνθρωπο που γνωρίζει καλά τη Μητρόπολη. Αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει με βάση τους κανόνες της ιεραρχίας.
Το να φύγω λοιπόν είναι καλό για την εκκλησία. Ακόμα και ο Επίσκοπος είναι και αυτός ένας μοναχός και με αξίωσε ο Θεός μέχρι και σήμερα να ζω έτσι, αφιερώνοντας την ζωή μου σε Εκείνον.
Δεν ζητώ τίποτε για τον εαυτό μου. Ποτέ δεν έδωσα σημασία στη συλλογή χρημάτων για τον εαυτό μου. Αν φύγω θα πρέπει να μένω κάπου αλλού, να καλύπτω με την σύνταξή μου όλα τα έξοδα διατροφής και τα λειτουργικά της κατοικίας μου, καθώς και την αμοιβή κάποιου για την φροντίδα μου.
Δυστυχώς υπάρχουν πολλά παραδείγματα αρχιερέων που όταν αποσύρθηκαν εγκαταλείφθηκαν στην τύχη τους, αφού δεν έχουν καμία προστασία από την μητέρα εκκλησία.
Έτσι φρόντισα να φτιάξω ένα ίδρυμα, ένα γηροκομείο το «Χάνι της Βοστίτσας», ένα σπίτι για σχολάζοντες αρχιερείς και κληρικούς κυρίως ιερομονάχους, όπου θα μπορούν να ζουν με αξιοπρέπεια.
Από το 2014 έχω αποστείλει επιστολή παραίτησης στη Σύνοδο με ανοικτή ημερομηνία, έτσι ώστε αν δεν μπορώ να εκτελέσω τα καθήκοντά μου να με αντικαταστήσουν. Δεν έγινε δεκτή αυτή η επιστολή και έτσι του χρόνου μετά την Θεία Λειτουργία στο Μέγα Σπήλαιο την ημέρα της Παναγίας στις 15 Αυγούστου θα παραιτηθώ. Έτσι έως το τέλος του έτους θα έχει ορισθεί από την Ιερά Σύνοδο ο αντικαταστάτης μου.
Μέχρι τότε θα είμαι 80 ετών και θα έχω υπηρετήσει αυτήν την ιστορική Μητρόπολη επί 40 συναπτά έτη. Μέχρι και σήμερα εργάζομαι από τις 7:30 το πρωί έως αργά το βράδυ. Οι δυνάμεις μου όμως ως πότε θα με κρατούν; Τις επόμενες ημέρες θα κυκλοφορήσει ένα έντυπο με αυτό το πνεύμα προς το ποίμνιό της Μητρόπολης. Μέσα έχω βάλει και την ομιλία μου κατά την ενθρόνισή μου. Έτσι τίθεται επίσημα η απόφασή μου να αποσυρθώ από την ενεργώ διακονία.
Δεν θα φύγω όμως από το Αίγιο. Έχω απαρνηθεί τα πάντα. Να επιστρέψω στην Πάτρα που γεννήθηκα; Στην Αθήνα που έζησα τόσα χρόνια; Έδεσα την ζωή μου μαζί σας. Εδώ είναι η ψυχή μου. Εδώ είναι και οι τάφοι των γονέων μου.
Το είχα πει και δημόσια, ότι εδώ ήρθα και εδώ θα πεθάνω. Ποτέ δεν σκέφτηκα την περίπτωση μιας μεταθέσεως, παρά το ότι υπήρχαν ευκαιρίες για να πάω σε μεγαλύτερη Μητρόπολη.
Έχω την συναίσθηση ότι εδώ με έφερε η Παναγία. Το πως ήρθα εδώ ήταν θέλημα Θεού, αφού απρόοπτα ήρθα για έναν κατανυκτικό εσπερινό στην Παναγία Τρυπητή με τον Μακαριστό Γεώργιο τον προκάτοχό μου. Αμέσως μετά την ομιλία μου, το 1978 καθώς πήγαινα να προσκυνήσω την εικόνα της Παναγίας, μου ζήτησε να βγάλω το καλυμμαύχι μου επανειλημμένα και μου φόρεσε το εγκόλπιο που φορούσε, και αυτός έφυγε χωρίς εγκόλπιο. Το εγκόλπιο είναι συστατικό του αρχιερέως. Το φέρει πάντα είτε εμφανώς είτε από μέσα. Είναι σαν την βέρα.
Δύο εβδομάδες μετά ημέρα Κυριακή των Βαΐων έπαθε ρήξη αορτής και πεθαίνει. Εγώ τότε ήμουν αρχιγραμματέας της συνόδου και τον Σεπτέμβριο με καλεί ο μακαριστός Σεραφείμ και μου λέει ότι ήρθε η ώρα να πάω σε μια Μητρόπολη. Ήταν δύο Μητροπόλεις κενές: του Περιστερίου και των Καλαβρύτων.
Αφού τον ευχαρίστησα που μου έδωσε το δικαίωμα της επιλογής, επέλεξα την Μητρόπολη Καλαβρύτων, αφού ήταν και πιο κοντά στους γονείς μου στην Πάτρα και είχα περάσει ως προσκυνητής πολλές φορές από την Παναγία Τρυπητή.
Από του χρόνου λοιπόν και μετά θα μπορώ να πηγαίνω σε οποιοδήποτε εκκλησάκ,ι όχι από υποχρέωση, αλλά γιατί το θέλω και να λειτουργώ για μένα, νιώθοντας την χάρη του Θεού ακόμα μεγαλύτερη. Να μπορώ φορώντας το πετραχήλι να εξομολογώ τον κόσμο και να τους βοηθώ στα τόσα πολλά πνευματικά προβλήματα που έχουν.
Το μόνο που με στεναχωρεί είναι ότι υπάρχουν πολλά έργα ημιτελή. Ο ναός των Εισοδίων, η ανάπλαση του χώρου της Παναγίας Τρυπητής, η ανακαίνιση του μοναστηριού των Ταξιαρχών και άλλα. Ελπίζω και προσεύχομαι γι΄ αυτό, να προλάβω όσο μπορώ περισσότερα».
ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ
Μερικές από τις σελίδες του φυλλαδίου που θα κυκλοφορήσει, τις επόμενες ημέρες, στους Ιερούς Ναούς της περιοχής
