Αυτές τις ημέρες, εκτός των ευχητήριων μηνυμάτων λόγω της ονομαστικής μου εορτής, έλαβα κι αρκετά μηνύματα αναγνωστών του τελευταίου χρονογραφήματός μου, το οποίο, μεταξύ άλλων, περιείχε και κάποιες απόψεις μου για την αναμόρφωση του κέντρου της πόλης του Αιγίου.
Πόσο, στ’ αλήθεια, παρήγορο είναι το να βλέπεις ανθρώπους όλων των ηλικιών και των βαλαντίων ν’ ανησυχούν για την πόλη τους και να θέλουν, αν αυτό είναι δυνατόν, να προσφέρουν γνώσεις και προσωπικό χρόνο ώστε να επιτευχθεί η αλλαγή προς το καλλίτερο με μικρές, καθημερινές, μα ουσιαστικές παρεμβάσεις!
Στην πόλη μας πνέει αέρας αναμόρφωσης κι ανανέωσης, μέσα απ’ τις αναπλάσεις των πλατειών της πόλης, της αναστήλωσης – αναπαλαίωσης εμβληματικών ναών ή κατοικιών, την δημιουργία ξενοδοχειακών, επιτέλους, μονάδων και νέων επιχειρήσεων εστίασης ή εμπορίου που με καλαίσθητες παρεμβάσεις αλλάζουν την ζωή και την κινητικότητα ολόκληρων οικοδομικών τετραγώνων .
Θ’ αρχίσω απ’ τα ψηλά για να φθάσω στα χαμηλά :
Πλατεία Δεξαμενής – Ξενοδοχείο 11 suites
Όσοι ζούμε σ’ αυτή την πόλη αναρωτιόμαστε, χρόνια τώρα, γιατί δεν υπάρχουν φωτεινοί σηματοδότες στην επικίνδυνη, λόγω των ταχυτήτων που αναπτύσσονται, αυτή, διασταύρωση! Κομβικότατο σημείο, καθώς οδηγεί στις εξόδους του Αιγίου προς δυσμάς κι ανατολάς, αλλά και στο Γενικό Νοσοκομείο της πόλης μας!
Ένας λόγος ακόμα, πλέον, η ασφαλής πρόσβαση του επισκέπτη στο νεοσύστατο boutique hotel το οποίο χαρακτηρίζεται ως άριστη επιλογή διαμονής από πασίγνωστη εφαρμογή !
Ο καλλωπισμός, ο φωτισμός, αλλά και η καθαριότητα της πλατείας έναντι της ξενοδοχειακής μονάδας, καθώς και του αλσυλίου-παιδικής χαράς στην απέναντι πλευρά του δρόμου θα πρέπει ν’ αποτελέσει στοίχημα για τον Δήμο μας ! Ήδη, κάποιες, μικρές παρεμβάσεις έχουν γίνει, κατά καιρούς, αλλά επειδή το εν λόγω σημείο είναι η εικόνα μας προς τα «έξω», η προσπάθεια θα πρέπει να ΄ναι αδιάκοπη και να στοχεύει στην ανάδειξη της περιοχής με τον καλλίτερο τρόπο. Ίσως δε, και το ιδιαίτερο σ’ αρχιτεκτονική οίκημα πλησίον της πλατείας θα πρεπε να φωτιστεί σε συνεργασία του Δήμου με τον ιδιώτη ώστε αυτό να ναι επωφελές και για τους δυο.
ΠΑΡΚΟ ΜΠΟΥΦΑΛΟΥ –ΠΕΥΚΑΚΙΑ:
Συνεχίζω κατευθυνόμενη τώρα βορειοδυτικά… και φθάνω στο πασίγνωστο σ’ όλους παρκάκι του Μπούφαλου, όπισθεν των γυμνασίων, μια πολύπαθη γειτονιά που κατά καιρούς δεχόταν τους βανδαλισμούς φιλάθλων, ναρκομανών κι ανήσυχων, γενικώς, νιάτων!
Πρόκειται, ίσως, για ένα απ’ τα πιο χαρισματικά σημεία της βόρειας πόλης, μ’ απεριόριστη κι ανεμπόδιστη θέα στον Κορινθιακό, στολισμένη με το υπέροχο πράσινο των βελονοειδών φυλλωσιών των πεύκων, των οποίων οι αυλακωτοί κορμοί κατηφορίζουν την πλαγιά της παλαιάς εθνικής οδού.
Εκεί , παλιά λοιπόν, λειτουργούσε ένας καφενές – εστιατόριο το “Τζάκι” , που μάζευε ωραίους Αιγιώτες π’ αγαπούσαν να γλεντούν… μετά, χρησίμευσε ως χώρος σίτισης φοιτητών…
Γιατί να μην λειτουργήσει ως Δημοτικό Αναψυκτήριο και ν’ αναμορφώσει πλήρως την περιοχή; Δροσιά, θέα, χώρος για στάθμευση τουριστικών λεωφορείων, αλλά κυρίως χώρος για να παίζουν άφοβα τα παιδιά ντόπιων και επισκεπτών σ’ένα όμορφο φυσικό περιβάλλον!
Σ’ ένα πρόσφατό μου ταξίδι στην Ιταλία είχα δει ανθρώπους να κάνουν ουρές για ν’ απολαύσουν, με την βοήθεια της τεχνολογίας, το πέταγμα drones πάνω από μια περιοχή αρχαιολογικού ενδιαφέροντος ! Για φανταστείτε, αυτόν τον οπτικό περίπατο, φορώντας ειδικά γυαλιά, στην ακτογραμμή του Αιγίου, καθισμένος αναπαυτικά σε μια εξέδρα στα πευκάκια και να νιώθεις σα πουλί που πετά !
Αρκετά με τα βόρεια …κατεβαίνω παραλία !
Αmario Hotel : τουριστική επένδυση μιας απ’ τις πιο επιτυχημένες μονάδες οινοποίησης της περιοχής μας ! Η CAVINO πιστεύει κι ενισχύει την Αιγιάλεια !
Ο ξεφλουδισμένος ποδηλατόδρομος, αλήθεια, είναι το ευχαριστώ μας; ή μήπως τα κτίρια που κρέμονται απειλητικά πάνω απ’ τα κεφάλια των περιπατητών;
Φωτισμός, καθαριότητα… ίσως κι η αξιοποίηση των πέριξ κτιρίων… τα περιμένουμε εναγωνίως καθώς αποτελούν μέρος του μάστερ πλαν για το οποίο όλο ακούμε, αλλά ακόμα δεν έχουμε δει να υλοποιείται ! Εν αναμονή λοιπόν !
Ρύθμιση της κυκλοφορίας των καλοκαιρινούς, ιδίως, μήνες, για την ασφάλεια, κυρίως, των εργαζομένων στον τομέα της εστίασης οι οποίοι αναγκάζονται να διασχίζουν αμέτρητες φορές ένα δρόμο «ταχείας» -για κάποιους- κυκλοφορίας!
Παράπονα, που ακούς καθημερινά απ’ οποιονδήποτε ζει εδώ και θέλει κάποια στιγμή να δει την πόλη του ανθρώπινη και λειτουργική, αλλά και ιδέες οι οποίες θα μπορούσαν ν’ αποτελέσουν τροφή για σκέψη για όσους ασχολούνται ενεργά !