ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΥΕΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
∆εν έχουµε βιώσει και λίγα τα τελευταία χρόνια στην Αιγιάλεια, που αναζητά σταθερά βήµατα εκσυγχρονισµού και ανάπτυξης, αλλά δυστυχώς, παλεύει µόνη και εγκαταλελειµµένη.
Και για του λόγου το αληθές, το µεγάλο “χτύπηµα” που δόθηκε στην περιοχή µας, ήταν το “λουκέτο” στο ΤΕΙ της πόλης µας, που φιλοξενούσε δύο αξιόλογα ακαδηµαϊκά τµήµατα. ∆εν θα σταθούµε ποιος έφταιξε, τι έφταιξε, ποιος αντέδρασε, ποιος όχι. ‘Οχι γιατί δεν υπάρχουν ευθύνες. Ευθύνες υπάρχουν σε όσους διοικούσαν και «κοιµόντουσαν τον ύπνο του δικαίου» και δεν διεκδίκησαν όταν έπρεπε επιπλέον σχολές, ώστε το ΤΕΙ του Αιγίου να αυτονοµηθεί και να µην είναι εξαρτώµενο. ∆εν θα αναφερθούµε στο πολιτικό κοµµάτι που εκεί αποδίδονται οι µεγαλύτερες ευθύνες.
Το δεύτερο…. «χτύπηµα» είναι… «φρέσκο» και αφορά το κλείσιµο του παραρτήµατος των ΕΛΤΑ στο ∆ιακοπτό, στα πλαίσια των αλλαγών της νέας κυβέρνησης για τη λειτουργία των οργανισµών και των υπηρεσιών, εξυπηρέτησης των πολιτών, όπου 40 καταστήµατα ανέστειλαν τη λειτουργία τους. Και σε αυτή την περίπτωση η Αιγιάλεια βιώνει ακόµα µια αδικία.
∆υστυχώς, αποδεικνύεται περίτρανα ότι την αποκέντρωση οι κυβερνώντες την αντιλαµβάνονται µε έναν διαφορετικό τρόπο, που προτάσσει το συµφέρον των εταιριών από αυτό της τοπικής µας κοινωνίας.
∆εν µπορεί και δεν πρέπει να γίνει αποδεκτή η απογύµνωση της Αιγιάλειας. Η Αιγιάλεια έχει ανάγκη από υπηρεσίες, αφού καλείται να εξυπηρετήσει ένα ευρύ κοινό και οι δηµότες παρακολουθούν τα τεκταινόµενα µε µεγάλη απογοήτευση.
Το ∆ηµοτικό Συµβούλιο που συνεδρίασε διά περιφοράς προ ημερών, εξέδωσε ψήφισµα προς τη διοίκηση των ΕΛΤΑ ζητώντας τη συνέχεια της λειτουργίας των ΕΛΤΑ στο ∆ιακοπτό, καθώς εξυπηρετεί µια περιοχή 10.000 κατοίκων συµπεριλαµβανοµένης και της Ακράτας. ∆υστυχώς, παρόλες τις εκκλήσεις από το Φεβρουάριο του 2021, όπου είχαν διαφανεί τα πρώτα «σύννεφα» για το μέλλον του καταστήματος στο Διακοπτό, τα Ελληνικά Ταχυδροµεία στο πλαίσιο αναδιάρθρωσης των υπηρεσιών αποφάσισαν τη ∆ευτέρα 17 Ιουλίου και έβαλαν οριστικό «λουκέτο».
Η απογύµνωση της Αιγιάλειας είναι ολοφάνερη και η κατάσταση δείχνει µη αναστρέψιµη. Ο ∆ήµος µας έµεινε χωρίς την εκλογή κάποιου Αιγιάλεα βουλευτή (θα µας πείτε και όταν τους είχε τι έκαναν;) και απαιτείται αγώνας.
Αγώνας για το ∆ήµο που ζούµε, µεγαλώνουµε, αγαπάµε και θεωρούµε το “σπίτι” µας. Χωρίς µικροκοµµατικές και παλαιοκοµµατικές συµπεριφορές, όλοι µαζί να αγωνιστούµε, ώστε η Αιγιάλεια να εκσυγχρονιστεί, να αποκτήσει ζωή και αναπτυξιακό ρυθµό και να µη νιώθει έρµη και ξεχασµένη κάπου στο χάρτη!