∆ευτέρα βράδυ της 15ης Ιούνη αποφάσισα κι εγώ να γράψω το χρονογράφηµα αυτής της βδοµάδας µε µια µαύρη επέτειο να αιωρείται πάνω απ΄ το κεφάλι των Αιγιωτών και την έναρξη των Πανελλαδικών εξετάσεων ν΄ απασχολεί κάθε σπιτικό τούτης της χώρας !
Η επέτειος τραγική για την πόλη µας και το θέµα του πρώτου εξεταστέου µαθήµατος …κωµικοτραγικό !
25 χρόνια πριν η πόλη θρηνούσε θύµατα εξαιτίας ενός αιφνίδιου χτυπήµατος του Εγκέλαδου …25 χρόνια µετά όλοι κάνουµε τον σταυρό µας µη µας βρει ξανά τέτοιο κακό ! ∆εν ξέρω όµως κατά πόσο εφαρµόζουµε το «Συν Αθηνά και χείρα κίνει»… ∆ιότι µια βόλτα να κάνει κανείς στην πόλη βλέπει εκατοντάδες «κακώς κείµενα» που θα µπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο τη ζωή των πολιτών αν συνέβαινε ένα παρόµοιο εφιαλτικό γεγονός!
Εικοσιπέντε χρόνια πριν νά ΄πεφτε το σηµερινό θέµα έκθεσης σε µαθητές που δεν ασχολούνταν µε το διαδίκτυο, αλλά που στον ελεύθερο χρόνο τους διάβαζαν Κλασσικά Εικονογραφηµένα ή Λούκυ Λούκ και Μίκυ Μάους … η σχέση τους µε την ποίηση και πάλι ανύπαρκτη θα ήταν!
Βέβαια σ΄ αυτή την περίπτωση ο διορθωτής θα ‘χε την τύχη να συναντήσει και κάποιον µαθητή που διάβαζε ποίηση …καθηµερινώς …αφαιρώντας το χαρτάκι µε την αναγραφόµενη ηµεροµηνία ,το εορτολόγιο και την ώρα Ανατολής και ∆ύσης από το επιτοίχιο ηµερολόγιο του σπιτιού του! Να γελάσει και λίγο το χειλάκι του εν ώρα εργασίας διαβάζοντας κάποια ευφάνταστα στοιχάκια καθότι οι µαθητές αρέσκονται στο να παραθέτουν παραδείγµατα στον γραπτό τους λόγο !
« Ό,τι γίνεται ξεχνιέται
Μές το χρόνο λησµονιέται,
Ό,τι φεύγει δε γυρνάει,
Χάνεται σε προσπερνάει !»
Σοφό…ουδείς µπορεί να τ΄ αµφισβητήσει! Και έµµετρο! Μπορεί να µη το ΄γραψε κάποιος Σεφέρης, Ελύτης ή Ρίτσος …αλλά βγαλµένο απ΄ τη ζωή είναι και µε νόηµα βαθύ !
………………………………………………………………………………………………………………..
Σήµερα, οι έφηβοι αυτή η γενιά z ,που δεν έζησε λεπτό δίχως κινητά,τάµπλετ ή υπολογιστές, βιβλίο, στην πλειοψηφία της,πιάνει µόνο αυτό που χαρακτηρίζεται ως σχολικό… κι αυτό το κάνει δίχως µεγάλη ευχαρίστηση! Το θεωρεί αγγαρεία, βαρετό …ανούσιο! Σύµφωνα µε έρευνες η δυνατότητα συγκέντρωσης των εφήβων είναι µικρότερη απ’ αυτή ενός χρυσόψαρου! Πώς λοιπόν αυτά τα παιδιά στον ελεύθερο χρόνο τους θα επιλέξουν να διαβάσουν ποίηση όταν αδυνατούν να συγκεντρωθούν πάνω από 10 λεπτά σ ένα απλό ανάγνωσµα;
Ειλικρινά κι ας ακουστεί βαρύγδουπο ένας εγκέλαδος της κλίµακος 6 µε 7 χρειάζεται στο εκπαιδευτικό σύστηµα ! Τόσο σαθρό που είναι να πέσει και να ισοπεδωθεί ,µπάς κι υπάρξει η ελπίδα να χτιστεί ένα άλλο γερό !Αλλά να µη µείνει τίποτε όρθιο …γιατί θα συγχιστώ !
………………………………………………………………………………………………………………..
Εκσυγχρονισµός και επικέντρωση στον µαθητή! Αυτό χρειάζεται ! Η εκπαίδευση πρέπει να ναι ζωντανή …να δονείται! Αν µαθαίναµε στα παιδιά να διαβάζουν για την ευχαρίστηση και την καλλιέργειά τους τότε η εκπαίδευση θα ταν το πιο όµορφο παιχνίδι… κι όχι ένα «πρέπει» ! Αν η αρχή της εκπαίδευσης ήταν η …περιέργεια … αυτό το περίφηµο « γιατί;» που οδήγησε στις µεγαλύτερες ανακαλύψεις και τα πιο ακέραια συµπεράσµατα δεν θα υπήρχε ανάγκη για στείρα αποστήθιση !
Τότε το παιδί από µόνο του θ΄ ανέτρεχε στον Καβάφη ή τον Καρυωτάκη …για να βρεί απαντήσεις στα ερωτήµατά του ! Και αυτό όχι επειδή θ αποτελούσε ύλη εξετάσεων αλλά ενδόµυχη ανάγκη να γνωρίσει τον τρόπο σκέψης και έκφρασης των µεγάλων του πνεύµατος !
Έτσι και µόνο έτσι η ποίηση δεν θα ταν παλιακή για τους νέους, η παιδεία κατ’ ευφηµισµό δωρεάν και οι πανελλήνιες τόσο µα τόσο σηµαντικές για το µέλλον των παιδιών µας !
ΑΓΓΕΛΑ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ
Από την έντυπη έκδοση “ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ”