Στάθης Θεοδωρακόπουλος για Ανδρικόπουλο: “Εύχομαι κάθε Μάιο να ευωδιάζει ο τόπος που σε δέχτηκε και τον οποίο αγαπούσες”

Πριν από λίγες µέρες έφυγε για πάντα από κοντά µας ένας ακόµα εκλεκτός συµπολίτης,  ο λογοτέχνης – δηµοσιογράφος-ποιητής Γιάννης Ανδρικόπουλος. Ο τ. Δήμαρχος Αιγιάλειας κ. Στάθης Θεοδωρακόπουλος αποχαιρετά τον φίλο-συντοπίτη ποιητή και αναφέρει:

“Αγαπητέ Γιάννη, 

η πανδηµία µας έκανε αντικοινωνικούς και απόµακρους, µε αποτέλεσµα να µην πληροφορηθώ εγκαίρως την αναχώρησή σου από κοντά µας. 

Ήθελα να σε αποχαιρετίσω όπως άξιζε σε κάθε αξιόλογο συµπολίτη µου, και ειδικά σε αυτούς µε τους οποίους µε συνέδεσαν κοινοί αγώνες σε πολυσήµαντες εποχές αυτού του τόπου. 

(Του ΣΤΑΘΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ, τ. Δημάρχου Αιγιάλειας)

Εβδοµήντα χρόνια προσέφερες στην ενηµέρωση, στην λογοτεχνία, στην ποίηση, στην διήγηση, στην δηµοσιογραφία. Από τα νεανικά σου ακόµα χρόνια άρχισες να ζωγραφίζεις µε λόγια όµορφα, λόγια ποιητικά και αγάπη για τους ανθρώπους και τον τόπο σου. 

Ύµνησες την Αιγιάλεια. Τις πλαγιές της, τα ποτάµια, τα βουνά και τις ακρογιαλιές της.

Ύµνησες την Ιστορία και τους ήρωές της και ανέδειξες  ότι άξιζε να αναδειχθεί.

Εδίδαξες πολιτισµό, ηπιότητα, ποιότητα, εµπιστοσύνη, ήθος και ύφος.

Ως δηµοσιογράφος δεν χρησιµοποίησες ουδέποτε επί κακό την γραφή σου.

∆εν εκβίασες, δεν ειρωνεύτηκες, δεν ενέπαιξες.

Σεβάστηκες όλους όσους συµµετείχαν στις προσπάθειες για τα κοινά.

Υπήρξες ήπιος στην κριτική σου όταν έπρεπε. 

Φρόντιζες στα πάντα να µην πικραίνεις µε την γραφή σου.

Έστελνες την πληροφόρηση και τα µηνύµατα του τόπου σου, σε όλους τους απανταχού Αιγιαλείς που περίµεναν -όπως µου έλεγαν- µε αγωνία κάθε φύλλο της εφηµερίδας σου. 

Πάνω απ’ όλα όµως υπήρξες ένας άριστος λογοτέχνης, που µε τα ποιήµατά σου, τα κείµενα και τα αφιερώµατά σου συγκίνησες…, ενθουσίασες, προέβαλες κάθε καλό. ∆εν είναι λοιπόν τυχαίο ότι αναδείχτηκες στους κορυφαίους Έλληνες λογοτέχνες και τιµήθηκες επάξια για το έργο σου.

Τίµησες παντού µε την παρουσία σου την γενέτειρα σου και µας έκανες περήφανους για σένα. 

Και µαζί µε όλα τα ανωτέρω, υπήρξες και άριστος οικογενειάρχης, σύζυγος και πατέρας. 

Αγαπητέ Γιάννη,

Κάποιοι εξ ηµών σε αγαπήσαµε περισσότερο, γιατί υπήρξες από τους λίγους Αιγιαλάτρες. Γιατί αγάπησες και έγραφες ατελείωτα για αυτό τον ευλογηµένο τόπο.

Κράτησα όλα τα βιβλία και τα ποιήµατα που κατά καιρούς µου έστελνες µόλις έγραφες και σε ευχαριστώ ακόµη µια φορά γι΄ αυτό.

Στο καλό Γιάννη.

Εύχοµαι κάθε Μάιο να ευωδιάζει για πάντα ο τόπος που σε δέχτηκε και τον οποίο αγαπούσες.

∆εν θα σε ξεχάσουµε.

Εξάλλου όσοι αφήνουν γραπτά, µένουν για πάντα…”

Από την έντυπη έκδοση “ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ”