Ποιoς είμαι, τι κάνω …πού πάω ;

 Μπήκε για τα καλά η Άνοιξη, µε τους αέρηδες και τις ξαφνικές, καιρικές εναλλαγές της, συνοδεία ατέλειωτων τιτιβισµάτων  και θα µπορούσε να πεί κανείς πως όλα βαίνουν καλώς και η πορεία προς το καλοκαίρι έχει ξεκινήσει µ΄ αργά, µα σταθερά βήµατα !

Η Φύση ξέρει καλά πως να οδεύει προς την αναγέννησή της, ανεξαρτήτως των τρικλοποδιών, που της βάζει ο άνθρωπος, στο όνοµα της προόδου!   Γνωρίζει καλά τις δυνάµεις της και τις αξιοποιεί πρός όφελός της, ώστε να περάσει την βαρυχειµωνιά µε  ελάχιστες απώλειες και έτσι  δυνατή  να συνεχίσει να φύεται, να δυναµώνει και τέλος να καρποφορεί !

Ο άνθρωπος αντιθέτως στις µέρες µας βιώνει καλά στο πετσί του ένα υπαρξιακό ζήτηµα! Με την έλευση της πανδηµίας µοιάζει να ΄χει χάσει την ταυτότητα, τον µπούσουλά του, τον σκοπό του επί της γης! Προσπαθώντας µε κάθε δυνατό τρόπο να παραµείνει ζωντανός µοιάζει µε θήραµα ξαµολυµένο µέσα σε λαβύρινθο του οποίου την έξοδο γνωρίζει µόνον ο θηρευτής . Τρέχει µε αγωνία, κρύβεται κι αφουγκράζεται τα βήµατα που πλησιάζουν  …και πάει όλο και πιό βαθιά σκυφτός και τροµαγµένος, µε αποτέλεσµα την έξοδό του απ΄ το λαβύρινθο, πιά, να µην µπορεί, ούτε στο ελάχιστο, να οραµατιστεί !

Ζώντας υπό το κράτος του φόβου  ξεχνάς τί κάνεις,ποιός είσαι και πού πας ! Ενστικτωδώς δράς σαν αγρίµι… τρως τον άλλον, για να µη σε φάει … γίνεσαι ένας survivor … Ποιός είπε πως τα τηλεσκουπίδια που µας ταΐζουν είναι αθώα; Αντανακλούν  την εποχή τους κι αυτά… και ναι, η  επιβίωση  είναι  το πνεύµα της εποχής !

Οι  κυβερνήσεις ανά τον κόσµο, µαντρώνουν τους πολίτες  για να τους σώσουν απ΄ τον φονικό ιό, δίνοντάς τους ψίχουλα που µπορούν να τους κρατούν ζωντανούς κι εφησυχασµένους ! 

Επιχειρήσεις πτωχεύουν, άνθρωποι βρίσκονται στα όρια της απόγνωσης , ο πολιτισµός καταρρέει … 

Βλέπεις παντού ανθρώπους αγέλαστους, αγχωµένους …µαραζωµένους! 

Εκτός απ΄ τις δουλειές µας, µας στέρησαν ό,τι µας δίνει ζωή, ό,τι µας ξεχωρίζει απ΄ τα ζώα… την κοινωνικότητα ! Το αγκάλιασµα, το φιλί, την συνάθροιση για γλέντια ή καηµούς ! Την δυνατότητα να µοιραστείς, για να µετριάσεις τον πόνο στη ζωή σου , ή για να σκορπίσεις µέσα απ την χαρά σου αισιοδοξία  και χαµόγελα !

Τις µονάδες ξέρουν να τις µάχονται πιό εύκολα …να τις συµµορφώνουν …να τις ποδοπατούν … Τις παρέες όµως ;

Aγγέλα Παπαβασιλοπούλου

Από την έντυπη έκδοση “ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ”