“Να μιλάτε!” Αυτή, δεν είναι,η πρώτη συμβουλή, που δίνουν οι ειδικοί σ’ ένα ζευγάρι που κινδυνεύει να χωρίσει; Αυτή, που ένας ψυχολόγος δίνει σε γονείς και παιδιά όταν το χάσμα μεταξύ των δυο γενεών όλο και μεγαλώνει; Ε, αυτή τη συμβουλή δίνω και γώ σ’ εσάς συμπολίτες μου, μπας και δούμε άσπρη μέρα σε τούτη τη πόλη ! Κάντε διάλογο και προχωρήστε σε πράξεις !
Όλοι οι εκλεγμένοι στο Δήμο της πόλης μας, αυτό δεν διατείνονται; Το ότι αφουγκράζονται την κοινή γνώμη, πολεμούν για το δίκιο του πολίτη… ματώνουν για τούτη εδώ την πόλη, κι άλλα πολλά τέτοια βαρύγδουπα ;
Τόσο ξεμάτωμα, που θα ‘πρεπε πρώην, νυν και επόμενοι να ‘ναι ξάπλα στην εντατική και να τους κάνουμε μεταγγίσεις… εικάζω η υπογράφουσα με περίσσιο στόμφο όπως αρμόζει στην περίσταση !
Η μόνη η οποία είναι στην εντατική είναι η πόλη μας !
Διαβάζω …”η πόλη θα βγει στους δρόμους για το ΤΕΙ”… και αναρωτιέμαι γιατί έφθασαν τα πράγματα εκεί; Γιατί κάθε χρόνο η ίδια ιστορία; Γιατί τόση προχειρότητα, αμέλεια και αχταρμάς; Είναι που άπαντες ματώνουν! Έπεσε ο σίδηρος χαμηλά, τους χτύπησε η αναιμία και πού δύναμη για δουλειά! Και δεν ομιλώ μόνο για τους τωρινούς, ομιλώ για αλυσίδα χρόνων! Ελπίζω η Υπουργός να δείξει έλεος, σε μια πόλη που μαραζώνει και βαλτώνει μέρα με τη μέρα… Να παραμείνει το “φευγάτο” ΤΕΙ και να μας δώσει και καμιά άλλη Σχολή, που ν’ αρμόζει στο προφίλ της αμπελουργικής επαρχίας μας! Αν δεν γίνει κάτι τέτοιο,το μέλλον προβλέπεται ζοφερό !
Λύσσαξες με το αμπελουργικό μας μέλλον θα μου πείτε, καθώς το φωνάζω χρόνια τώρα! Ναι βρε παιδιά, το ξέρω, πως θα θέλατε υψηλού κύρους σχολές για την πόλη! Να, όμως που φανήκαμε αδύναμοι και ανίκανοι να υποστηρίξουμε κάτι τέτοιο! Μας έκαναν δώρο και τους το πετάξαμε στα μούτρα σαν αχάριστοι που είμαστε!
Αλλά είμαι και της άποψης, πως πρέπει να υπάρχει όραμα για την πόλη και κατά την ταπεινή μου γνώμη, αμπελουργία, γαστρονομία, τουρισμός και εκπαίδευση θα ‘πρεπε να κινούνται γύρω απ’ τον ίδιο άξονα ώστε η επίτευξη των στόχων να ‘ναι δυνατή!
Οπότε, πολίτες, ανοίξτε το στόμα σας κι αρθρώστε λόγο!
Μιλήστε για τα κακώς κείμενα δημοσίως κι όχι σε πηγαδάκια με φίλους, κρυμμένοι αποφεύγοντας την έκθεση. Ασχοληθείτε με τα κοινά εμπράκτως ,είτε εθελοντικά, είτε εκ των έσω. Μη ντρέπεστε… μη φοβάστε …και προπάντων μην αδιαφορείτε! Η αδιαφορία έχει φθάσει την πόλη μας στο σημείο που είναι!
Έρχεται χειμώνας! Δεν θα θελα να φανταστώ μια δυνατή βροχή που να υπερχειλήσει ρυάκια κι υπονόμους στην περιοχή της, υπό καστασκευή, πλατείας Αγίας Λαύρας! Είναι κάτι ορατό στο εγγύς μέλλον και πιθανό μετά από μια τεράστια περίοδο ανομβρίας να συμβεί. Λαμβάνουμε μέτρα ή θα βάλουν απλά οι πέριξ της πλατείας καταστηματάρχες ασκούς για να εμποδίσουν την εισροή των υδάτων στις περιουσίες τους ;
Μιλήστε και δράστε !
Για την παρανομία που χτυπάει κόκκινο, για την έλλειψη φωτισμού στις γειτονιές… Τι να το κάνω το Παναγιωτοπουλέικο να λάμπει σαν πύραυλος έτοιμος για εκτόξευση… όταν μετά τις 7 στην γειτονιά κυκλοφορούμε με τον φακό ανά χείρας και μαζεύουμε παπούδες που έπεσαν μέσα στο σκοτάδι ;;; Δεν γκρινιάζω για χαμηλό, ρομαντικό φωτισμό …Μιλάμε για πίσσα σκοτάδι αρκετές φορές το μήνα !
Σ’ αυτή την πόλη ζούμε και σ’ αυτήν δραστηριοποιούμαστε! Πρέπει να την δούμε σαν κάτι περισσότερο από το σπίτι μας το ίδιο και να την νοιαστούμε!
Πλέον την διαφημίζουμε παντού, σε περιοδικά, εφημερίδες και τουριστικά σάιτ… Ας την κάνουμε άξια διαφήμισης διότι, σε αντίθεση με τον δολοφόνο, ο απογοητευμένος επισκέπτης ουδέποτε επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος !
ΑΓΓΕΛΑ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ
Από την έντυπη έκδοση “ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ” 30/9/2021