Ένα προηγούμενο βράδυ ήπια ρούμι, μετά από πολύ καιρό. Τελείωσα(και ήταν απελπιστικά λίγο) το εξαίσιο Zacapa Reserva Limitada 2019 και πήρα πάσα για αυτό το άρθρο. Πολλοί νομίζουν ότι το ρούμι έχει εποχή (μέσα Άνοιξης με μέσα Φθινοπώρου), όμως θα έλεγα ότι πάντα είναι κατάλληλη στιγμή για να απολαύσει κάποιος ένα ρούμι ποιότητας(και Χειμώνα και τζάκι). Δεν έχω αναφερθεί στο παρελθόν στο ρούμι και θεωρώ ότι είναι μια καλή στιγμή σήμερα να ασχοληθώ με αυτό το αγαπημένο μου ποτό, αναφέροντας κάποια επιπλέον στοιχεία σχετικά με αυτό.
Όπως κάνω πάντα: λίγα λόγια για την ιστορία.
Πρώτες γραπτές αναφορές για την ύπαρξη του ποτού, έχουμε από τον Μάρκο Πόλο, ο οποίος αναφέρει ότι στις εξερευνήσεις του στη Λατινική Αμερική, ανακάλυψε ένα εξαίσιο κρασί από ζάχαρη, χωρίς όμως να είναι σίγουρο ότι μιλάμε για ρούμι. Το 1664 στο Staten Island φαίνεται πως ιδρύεται το πρώτο αποστακτήριο, σύμφωνα με γραπτές αναφορές. Ωστόσο, παρόμοιου είδους γραπτές αναφορές, υπάρχουν και για το αποστακτήριο Mount Gay όπου εκεί ισχυρίζονται ότι ξεκίνησαν το 1703, αλλά και για το St Nicolas Abbey, όπου εκεί υπάρχει το 1657 σαν σημείο αναφοράς. Στο μεταξύ, η έξαρση της πειρατείας κατά τον δέκατο έβδομο αιώνα, στον οποίο και αναφερόμαστε και οι συχνές εχθροπραξίες με το Βασιλικό Βρετανικό Ναυτικό, έχουν σαν αποτέλεσμα την εξοικείωση των βρετανών ναυτικών, με το ρούμι. Μετά την αιχμαλώτιση του βρετανικού στόλου στη Τζαμάικα, οι βρετανοί σιγά σιγά αντικαθιστούν το μπράντι που προσφερόταν στα πληρώματα των πλοίων, με ρούμι. Το 1740 ο ναύαρχος Edward Vernon διατάζει την αραίωση του ποτού με νερό και το μίγμα που προκύπτει γίνεται γνωστό με την ονομασία grog. Επίσης, τον ίδιο αιώνα επικράτησε η συνήθεια, να χρησιμοποιείται το ρούμι, αντί για νόμισμα, για τις συναλλαγές μεταξύ των ναυτών. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές, σχετικά με το από που πήρε το όνομά του το ρούμι, αλλά η επικρατέστερη είναι ότι η ονομασία προήλθε από τη λέξη rumbullion, που σημαίνει φασαρία.
Συνεχίζω με μερικές τεχνικές λεπτομέρειες.
Το ρούμι είναι προϊόν ζύμωσης και απόσταξης της μελάσας, η οποία είναι το κατάλοιπο από την επεξεργασία της ζάχαρης, ή απευθείας από το χυμό του ζαχαροκάλαμου, είναι δηλαδή η περίπτωση του rum agricole. Τα ρούμια agricole κατασκευάζονται συνήθως στις γαλλόφωνες, πρώην αποικίες της Γαλλίας, κυρίως στη Μαρτινίκα και Γουαδελούπη. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν διάφορες κατηγορίες, ανάλογα με το χρώμα και την προέλευση. Πιο αναλυτικά, οι βασικές κατηγορίες ανάλογα με χρώμα είναι οι παρακάτω.
Silver ή White Rum
Μιλάμε για την πιο απλή μορφή του ποτού. Η συγκεκριμένη κατηγορία εμφιαλώνεται αμέσως μετά την απόσταξη και δεν μπαίνει στη διαδικασία παλαίωσης. Είναι ένα ελαφρύ ποτό με ήπια γεύση, συνήθως μπαίνει σε cocktails. Τέτοιο ρούμι είναι το Ron Varadero Silver Dry, το Angostura Blanco Reserva και το Pampero Blanco.
Gold Rum
Παλαιωμένο ρούμι ναι μεν, χωρίς μεγάλη παλαίωση δε, η οποία κυμαίνεται από ένα μέχρι τρία χρόνια. Σε αντίθεση με το silver, καταναλώνεται κυρίως σκέτο. Τέτοια ρούμια είναι το Bacardi Gold και το Havana Club 3 ετών.
Spiced Rum
Προκύπτει όταν μέσα σε Gold Rum, προστεθούν δενδρολίβανο, γαρύφαλλο, καραμέλα και διάφορα αρωματικά. Τέτοια είναι το Sailor Jerry και το Kracen .
Dark Rum
Πρόκειται για το ρούμι με την πιο μακρά παλαίωση από τα υπόλοιπα. Έχει έντονο, βαθύ, σκούρο χρώμα, ενώ είναι χαρακτηριστική η γεύση της καραμέλας που αναγνωρίζουμε σε αυτό. Παράγεται οπουδήποτε, από την Καραιβική, μέχρι τη Λατινική Αμερική, ενώ είναι κατά τεκμήριο το πιο ποιοτικό ρούμι και με το πιο πιστό κοινό. Αγνοήστε τη μόδα που θέλει τους bartenders (shic?) celebrities να το βάζουν σε μοδάτα cocktails, ανάλογα βέβαια με το συμφέρον του καθενός και καταναλώστε αυστηρά σκέτο. Πρέπει να τρελαθώ ώστε να βάζω σε cocktail ένα Flor de Cana 18, ένα Zacapa 23, ένα Mount Gay XO, ή ένα Diplomatico Reserva Exclusiva. Και για να μην ξεχάσω, απίθανο και σε εκπληκτική σχέση ποιότητας τιμής, είναι και το Havana Club 7 ετών.
Σχετικά με τα ρούμι που πρότεινα πρέπει να πω ότι ήθελα να σας ξεκινήσω με γνωστά και εύκολα να τα βρείτε. Σε κοντινό επόμενο άρθρο θα «μπω πιο βαθιά».
Πάντα ´γεια σύντεκνοι και συντέκνισες.
Antonis Fragkioudakis