Καλαβρυτινό Ολοκαύτωμα: 77 χρόνια από τη Ναζιστική Κτηνωδία

Φέτος συμπληρώνονται 77 χρόνια από το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων, από την ολοκληρωτική καταστροφή της πόλεως των Καλαβρύτων και χωριών της ευρύτερης επαρχίας, βάσει ενός οργανωμένου σχεδίου – «Επιχείρηση Καλάβρυτα» (Unternehmen “Kalavryta”), το οποίο εξυφάνθηκε απ’ τη ναζιστική Γερμανία και εκτελέστηκε απαρέγκλιτα και χωρίς έλεος από τον στρατό της Βέρμαχτ από τις 5 έως -15 Δεκεμβρίου 1943.
Το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων, ένα ημερολόγιο αίσχους και φρίκης –αλλά και μεγαλείου, ξεπεσμού και ανάτασης του ανθρώπου συγχρόνως, ίσως η μελανότερη σελίδα της σύγχρονης ιστορίας του τόπου μας, αποτελεί στίγμα για τον σύγχρονο ευρωπαϊκό πολιτισμό και αναγνωρίζεται διεθνώς ως πράξη ντροπής για ολόκληρη την πολιτισμένη ανθρωπότητα.

 

Ο Δήμος της Μαρτυρικής πόλης των Καλαβρύτων κάθε χρόνο,  αποτίνοντας το οφειλόμενο χρέος προς τους εκτελεσθέντες από τους Γερμανούς συμπατριώτες μας, σχεδιάζει με προσοχή και ευαισθησία εκδηλώσεις μνήμης και τιμής αφιερωμένες στους νεκρούς του ’43, που πραγματοποιούνται με τη συμμετοχή πλήθους κόσμου και επίσημων προσκεκλημένων μέσα σε κλίμα ανθρώπινης συγκίνησης και ευλάβειας, πένθους και βαθιάς περισυλλογής.

Ωστόσο, η φετινή επέτειος είναι διαφορετική. Ο Δήμος Καλαβρύτων, λόγω της ταχείας εξάπλωσης του Κορωνοϊού στη χώρα μας, με σεβασμό προς τις συστάσεις των ειδικών και τηρώντας τα μέτρα της πολιτείας, ενημερώνει τους δημότες  του και κάθε ενδιαφερόμενο ότι οι προγραμματισμένες εκδηλώσεις της 77ης επετείου από το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων, θα έχουν διαφορετικό χαρακτήρα και θα περιοριστούν στην τέλεση επιμνημόσυνης δέησης στον τόπο του μαρτυρίου χωρίς την παρουσία πολιτών και προσκεκλημένων καθώς τη δεδομένη χρονική στιγμή κυρίαρχο ζήτημα αποτελεί η διασφάλιση της δημόσιας υγείας.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες καλούμαστε να τιμήσουμε τους νεκρούς του Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος. Ας πράξουμε τούτο νοερώς, ας γίνει η φετινή επέτειος αφορμή  αναστοχασμού με όσα μας εμπνέουν και μας καθοδηγούν.

Σ’αυτή τη δύσκολη για όλους μας συγκυρία, αυτό είναι ίσως το υψηλότερο χρέος και η μεγαλύτερη τιμή που πρέπει στους νεκρούς του ΄43. Ας γίνει η φετινή επέτειος αφετηρία εσωτερικής αναζήτησης και επανατοποθέτησής μας ως άτομα και ως κοινωνία στο χθες, στο σήμερα και στο αύριο.