Στην πολιτική, η γραμμή μεταξύ νίκης και ήττας είναι συχνά λεπτότερη από ό,τι φαίνεται με την πρώτη ματιά. Η πρόσφατη εσωκομματική αναμέτρηση για τη Δημοτική Τοπική Οργάνωση της Νέας Δημοκρατίας στο Αίγιο, με την Ελισάβετ Μπομποτσιάρη να φτάνει σε μια νίκη «στο παραπέντε», αποτελεί ακριβές παράδειγμα αυτής της αλήθειας.
Η δύναμη της πολιτικής δεν μετριέται μόνο στα μετρημένα κουκιά ή στις φανερές στηρίξεις. Μετριέται στο προφίλ των ανθρώπων που ξέρουν να επενδύουν στις σχέσεις, στην επιμονή και στην στρατηγική σκέψη. Φυσικά, και οι δύο υποψήφιοι είναι άνθρωποι με προσφορά στο κόμμα και στην κοινωνική ζωή της πόλης.
Ο Ανδρέας Σοφέτης, παρά την ισχυρή προετοιμασία ενός ολόκληρου μήνα και τη στήριξη τριών – τεσσάρων προσώπων, πέρασε το νήμα για μόλις 19 ψήφους και τελικά ηττήθηκε. Και όμως, αυτή η ήττα δεν είναι κατ’ ανάγκη ήττα. Στην πολιτική, μερικές φορές η ήττα λειτουργεί ως πυξίδα για μελλοντική ισχύ και αναγνωρίζει την αξία και την επιρροή των ανθρώπων που την υπέστησαν.
Η Ελισάβετ Μπομποτσιάρη με προετοιμασία εδώ και ένα χρόνο και τη στήριξη όλου του κομματικού μηχανισμού και όχι μόνο, κατάφερε μια νίκη στο παραπέντε – μια νίκη που στέλνει σαφές μήνυμα σε όσους πίστεψαν ότι η υπόθεση ήταν «μετρημένα κουκιά».
Στο τέλος, η πολιτική, διδάσκει ότι νίκη και ήττα είναι έννοιες σχετικές. Μια νίκη είναι όντως μια νίκη, μια ήττα όμως μπορεί να μετατραπεί σε μεγάλη νίκη για εκείνους που ξέρουν να διαβάζουν τις αθέατες ισορροπίες και γενικότερα τις εκλογικές αναμετρήσεις.
Στην πραγματική πολιτική, το αποτέλεσμα μετρά, αλλά η ιστορία γράφεται από εκείνους που ξέρουν να μετατρέπουν τις ήττες σε εφαλτήρια δύναμης. Το Αίγιο έδωσε για ακόμη μια φορά ένα μάθημα πολιτικής που αξίζει να μελετηθεί.
ΦΡΟΣΩ ΣΤΙΒΑΧΤΟΠΟΥΛΟΥ – ΣΤΑΥΡΙΔΗ