Mίλτος Σταυρόπουλος: «Η ελαιοπαραγωγή είναι η δεύτερη μεγαλύτερη καλλιέργεια στην Αιγιάλεια»

Με µεγάλη επιτυχία πραγµατοποιήθηκε από την Παναιγιάλεια Ένωση Συνεταιρισµών (Π.Ε.Σ.) και υπό την αιγίδα του Γεωτεχνικού Επιµελητηρίου Ελλάδας / Παράρτηµα Πελοποννήσου και ∆υτικής Στερεάς Ελλάδας, ηµερίδα µε θέµα «Προβλήµατα και Προοπτικές ανάπτυξης της Ελαιοκαλλιέργειας στην Αχαΐα». Η ηµερίδα πραγµατοποιήθηκε τη ∆ευτέρα 21/01/2019 στην αίθουσα εκδηλώσεων της Π.Ε.Σ. στο Αίγιο µε την παρουσία περισσότερων από 250 αγρότες.

Στην εκδήλωση απηύθυναν χαιρετισµό, ο πρόεδρος της Π.Ε.Σ. κ. Αθανάσιος Σωτηρόπουλος και ο ∆ιευθυντής της  Π.Ε.Σ. κ. Μιλτιάδης Σταυρόπουλος. Οµιλίες  – παρουσιάσεις πραγµατοποίησαν: Ο Πρόεδρος του  Γεωτεχνικού Επιµελητηρίου Ελλάδας / Παράρτηµα Πελοποννήσου και ∆υτικής Στερεάς Ελλάδας κ. Αθανάσιος Πετρόπουλος – Γεωπόνος, µε θέµα: «Οι προτάσεις του ΓΕΩΤ.Ε.Ε. για τη βελτίωση της ελαιοπαραγωγής».

Η υπεύθυνη διασφάλισης ποιότητας της Π.Ε.Σ. κα. Ελευθερία Κατεχάκη – ∆ρ. Χηµικός, µε θέµα: «Ελαιόλαδο: Ποιότητα και Προοπτικές». Ο Βουλευτής Αχαΐας της Ν∆, κ. Ανδρέας Κατσανιώτης, Γεωπόνος µε θέµα: «Το µέλλον της ελαιοπαραγωγής σε σχέση µε την κλιµατική αλλαγή».

Μίλτος Σταυρόπουλος: «Οι διεθνείς αγορές  είναι απαιτητικές»

Κατά τον σύντοµο χαιρετισµό του ο  ∆ιευθυντής της Π.Ε.Σ. κ. Μίλτος Σταυρόπουλος µεταξύ άλλων ανέφερε:

– «Η ελαιοπαραγωγή είναι η δεύτερη µεγαλύτερη καλλιέργεια στην Αιγιάλεια. Παθογένειες όµως στερούν πολύτιµο εισόδηµα από τους παραγωγούς. Σηµαντικότερη όλων η έλλειψη συσκευασίας και τυποποίησης.

Οι διεθνείς αγορές είναι απαιτητικές και οι αγοραστές ζητούν όλο και περισσότερα (συσκευασία, εµφάνιση, εξασφαλισµένη ποιότητα κ.α.). Για να µπορέσουµε να µπούµε σε µια αγορά, περνάµε από εξονυχιστικούς και συνεχείς ελέγχους της παραγωγής µας.

Η Π.Ε.Σ. µε ένα νέο επενδυτικό πρόγραµµα θα δηµιουργήσει ελαιοτριβείο µε σύγχρονα µηχανήµατα για ένα ισχυρό διαβατήριο στις διεθνείς αγορές, αφού θα έχει διασφαλισµένη ποιότητα παραγωγής.»

Θανάσης Πετρόπουλος: «Καλλιεργούµε περισσότερα από 9εκ. ελαιόδεντρα και παράγουµε 300.000 τόνους ελαιόλαδο ετησίως»

Στη συνέχεια ο κ. Αθανάσιος Πετρόπουλος, πρόεδρος της ∆ιοικούσας Επιτροπής του Γεωτεχνικού Επιµελητηρίου µεταξύ άλλων τόνισε: 

–  «Η ελληνική παραγωγή σχοινοβατεί. Από το 2003 µε την πρώτη µεταρρύθµιση και µετά την έναρξη της οικονοµικής κρίσης το 2010 υπήρξε έλλειψη ρευστότητας και έδιωξε τους παραγωγούς από τη γη τους. Ισπανία, Ιταλία Ελλάδα είναι οι πρώτες χώρες παραγωγής ελαιόλαδου. Η Ισπανία κατέχει το 43% της παγκόσµιας παραγωγής, δεν έχει όµως την ποιότητα του ελληνικού ελαιόλαδου.

Εµείς παρά την παραγωγή ελαιόλαδου και επιτραπέζιων ελιών κάναµε εισαγωγή αγροτικών προϊόντων από άλλες χώρες. Με την κρίση όµως στραφήκαµε στα ελληνικά προϊόντα. Η παραγωγή του ελαιόλαδου στην Ελλάδα είναι κατά 98% έξτρα παρθένο ελαιόλαδο. Αυτή είναι και η µεγάλη διαφορά µε τις άλλες χώρες παραγωγής. Καλλιεργούµε περισσότερα από 9εκ. ελαιόδεντρα και παράγουµε 300.000 τόνους ελαιόλαδο ετησίως. Είναι µικρή η παραγωγή και µπορεί να βελτιωθεί αρκετά. Είµαστε η τρίτη πιο ακριβή χώρα σε λιπάσµατα στην Ευρώπη και δεύτερη ακριβότερη σε φυτοπροστασία. Κάτι που σηµαίνει υψηλό κόστος παραγωγής. Το µεγαλύτερο όµως µειονέκτηµα είναι ότι πουλάµε χύµα. Έτσι το λάδι έχει πολύ χαµηλότερη τιµή από αυτή που θα είχε τυποποιηµένο. Υπάρχουν 68 µεγάλες εταιρίες τυποποίησης ελαιόλαδου και είναι όλες στην Αττική. Πρέπει να υπάρχει ονοµασία προέλευσης αν θέλουµε να πετύχουµε καλύτερες τιµές στις αγορές».

Η δακοκτονία γίνεται όπως γινόταν πριν 40 χρόνια

Ο κ. Πετρόπουλος συνέχισε λέγοντας:

– «Φέτος είχαµε τεράστιες ζηµιές στην παραγωγή ελαιόλαδου σε όλη την Ελλάδα. Ζηµιές που έγιναν από τον ∆άκο και το Γλοιοσπόριο. Κακή παρακολούθηση του πληθυσµού του ∆άκου και κακή ή καθόλου ∆ακοκτονία έφεραν τα αποτελέσµατα που ζούµε σήµερα. Η ∆ακοκτονία γίνεται µε τον ίδιο τρόπο σήµερα που γινόταν και πριν 40 χρόνια. ∆εν είναι όµως αυτό αποδοτικό. Πρέπει να γίνουν προγράµµατα δολωµατικών ψεκασµών, δηµιουργία συντονιστικού κέντρου, έλεγχος των δραστικών ουσιών των ψεκασµών, δηµιουργία ερευνητικών φορέων και πολλά άλλα. Λύσεις όπως η παρακολούθηση των αγρών µε ψηφιακές παγίδες που θα ενηµερώνουν σε πραγµατικό χρόνο τον πληθυσµό του δάκου, τριετείς διαγωνισµοί µε διάφανες διαδικασίες για τους ψεκασµούς είναι µόνο λίγα από αυτά που πρέπει να γίνουν.»

 

Ρεπορτάζ – Φωτό: ΣΤΑΥΡΟΣ ΣΤΑΥΡΙΔΗΣ

(Απόσπασμα από την έντυπη έκδοση “ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ” (24/1/2019)