Η αδιάκοπη αλλαγή ήταν ένας από τους δύο βασικούς πυλώνες της διδασκαλίας του Ηράκλειτου.
Ο Χέρμαν Ντιλς, Γερμανός φιλόσοφος των αρχών του 20ου αιώνα μεταφράζει ξανά την φράση του προσωκρατικού φιλοσόφου: «Στο ίδιο ποτάμι μπαίνουμε και δεν μπαίνουμε , γιατί είμαστε και δεν είμαστε»…μας λέει. Γιατί ο χρόνος και το νερό κυλάνε αμείλικτα και, ακόμα κι αν ξαναβουτήξει κάποιος στο ποτάμι, ούτε τα νερά θα είναι τα ίδια, ούτε κι εκείνος αυτός που ήταν κάποτε.
Ο κόσμος αλλάζει συνεχώς..αρκεί να ρίξει κανείς μια γρήγορη ματιά γύρω του. Είναι πολλές φορές που οι άνθρωποι κάνουμε τα αδύνατα –δυνατά για να αποφύγουμε την αλλαγή και να μείνουν τα πράγματα ως έχουν. Άλλοτε προσπαθούμε να καθυστερήσουμε την αλλαγή, άλλοτε να την αναβάλουμε, να την αγνοήσουμε ή και να την αναιρέσουμε.
Τι είναι αυτό που μας τραβάει προς τα πίσω; Νομίζω πως μας προσεκτική ματιά στα προσωπικά μας βιώματα μπορεί να μας αποκαλύψει με τον πιο απλό τρόπο την απάντηση.
Κάθε αλλαγή προϋποθέτει μια απώλεια. Και ως γνωστόν οι απώλειες φέρνουν πόνο. Η αντίστασή μας σε κάθε αλλαγή ουσιαστικά θα μπορούσε να είναι μια άρνηση ν’αντιμετωπίσουμε τον πόνο της απώλειας αυτού που ανήκε στην κατοχή μας και ότι αυτό αντιπροσώπευε για μας. Ο πόνος έχει να κάνει με το γεγονός ότι χάθηκε κάτι που θεωρούσαμε μέρος της ζωής μας και αυτό δεν μπορεί να αλλάξει μια για πάντα. Αυτός είναι και ο λόγος που μας κάνει , μετά από κάθε αλλαγή να βιώνουμε μια περίοδο «πένθους» ,μια γόνιμη περίοδος επεξεργασίας της απώλειας πριν την αλλαγή.
Ο χρόνος , με την απαλή και σχεδόν αδιόρατη ροή του είναι ένας μοχλός διαρκούς αλλαγής. Η αλλαγή ανοίγει ένα ολόκληρο κόσμο δυνατοτήτων.
Για να καλωσορίσουμε κάθε αλλαγή θα πρέπει να είμαστε διαθετειμένοι να χάσουμε κάτι και η ανταπόδοση θα έρθει μέσα από νέες επιλογές και πιθανούς δρόμους..
Η Μαριλίνα Αναστοπούλου είναι Αιγιώτισσα, Απόφοιτος Παντείου Πανεπιστημίου, Μέλος του Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων, Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια.
Marilinaanast@hotmail.com