Στην Πάτρα, το Σάββατο 30/06/2018, πραγματοποιήθηκε το ετήσιο Περιφερειακό Συμβούλιο Πελοποννήσου-Δυτικής Στερεάς Ελλάδας της Ένωσης Γυναικών Ελλάδος (Ε.Γ.Ε.) , με θέμα: «Η Ευρωπαϊκή συνοχή σε κίνδυνο; »με τη συμμετοχή των παραρτημάτων Πάτρας, Αιγίου και Ναυπάκτου της Ε.Γ.Ε.
Το Συμβούλιο διοργανώθηκε με μεγάλη επιτυχία από το Παράρτημα της Ε.Γ.Ε. Πάτρας και το παρακολούθησαν τα μέλη του Πανελλαδικού Διοικητικού Συμβουλίου Δήμητρα Γεωργακοπούλου-Μπάστα και Ευαγγελία (Λίτσα) Γιαννοπούλου, οι Πρόεδροι των Παραρτημάτων Πάτρας, Αιγίου και Ναυπάκτου κυρίες Ευθυμία Καλαβρυζιώτου, Ουρανία Κοττά-Κακαβάνη και Βίκυ Σακελλάρη αντίστοιχα καθώς και πολλά μέλη των παραρτημάτων. Επίσης παρευρέθηκε και χαιρέτησε τις εργασίες του Περιφερειακού Συμβουλίου ο κ. Αντώνης Χαροκόπος, Εντεταλμένος Περιφερειακός Σύμβουλος στον τομέα της Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Βοηθός Περιφερειάρχη.
Οι εισηγήσεις των παραρτημάτων πραγματοποιήθηκαν από τις κυρίες Κική Γιαβάση, Ευαγγελία Γιαννοπούλου και Βίκυ Σακελλάρη ενώ έγιναν τοποθετήσεις από την κ. Δήμητρα Γεωργακοπούλου – Μπάστα και τα υπόλοιπα μέλη, κι ακολούθησε συζήτηση μέσα σε φιλικό κι εποικοδομητικό κλίμα κυρίως γύρω από τους εξής άξονες:
- Τι φταίει και οι πολίτες της Ευρώπης δείχνουν να μην είναι ευχαριστημένοι 60 χρόνια από την ίδρυση της ΕΟΚ, 26 χρόνια από την Συνθήκη του Μάαστριχτ – που καθιέρωσε την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα – και 11 χρόνια από την Συνθήκη της Λισαβόνας;
- Ποιες ήταν οι αρχικές προσδοκίες των ηγετών της και των πολιτών της ; Πως και γιατί φθάσαμε σήμερα να αμφισβητούν οι ευρωπαίοι πολίτες τα ευρωπαϊκά καθοδηγητικά όργανα και τις πολιτικές ηγεσίες τους ; Ποιοι παράγοντες επηρέασαν την ενδυνάμωση των ακροδεξιών – φασιστικών κομμάτων στην Ευρώπη ; ( π.χ. Πολωνία, Αυστρία, Ουγγαρία, Φινλανδία κλπ)
- Η αναβίωση του εθνικισμού απειλεί τη συνοχή του ευρωπαϊκού οικοδομήματος ; και πως μπορεί ενδεχομένως να αντιμετωπιστεί ;
- Η Ευρώπη αναζητάει τον εαυτό της μέσα από μια σειρά διαδικασιών επανένωσης. Μπορεί μια απ’ αυτές να είναι η πρόταση Μακρόν ;
- Το προσφυγικό ζήτημα απειλεί τη συνοχή της Ευρώπης ;
- Η Ευρώπη ανακάμπτει οικονομικά. Μπορεί να ξαναγίνει ο φάρος της ανθρωπότητας σε ό,τι αφορά στα ανθρώπινα δικαιώματα και τις πανανθρώπινες αξίες ;
Από τις εισηγήσεις που βασίστηκαν και σε σχετική έρευνα του Ευρωβαρομέτρου του 2016 και τη συζήτηση που ακολούθησε προέκυψαν τα εξής συμπεράσματα :
Η Ευρωπαϊκή Ιδέα, είχε ως περιεχόμενο την παγίωση της ειρήνης και της ασφάλειας στην Ευρώπη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) δημιουργήθηκε έχοντας σκοπό την εξασφάλιση της ειρήνης και της ευημερίας των λαών της με τη δημιουργία μιας οικονομικής και πολιτικής ένωσης, μετά τους δύο καταστροφικούς παγκόσμιους πολέμους. Το ευρωπαϊκό οικοδόμημα από την πρώτη στιγμή που σχηματίστηκε μέχρι και σήμερα βρίσκεται σε μία συνεχή εξέλιξη. Η Ε.Ε. ξεκίνησε με την οικονομική συνεργασία μεταξύ ευρωπαϊκών χωρών το 1951. Οι μόνες χώρες που συμμετείχαν ήταν το Βέλγιο, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία, το Λουξεμβούργο και οι Κάτω Χώρες. Την 1η Ιανουαρίου 1981 έγινε η ένταξη της Ελλάδας. Το 1992 δημιουργήθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία σήμερα μετά την τελευταία διεύρυνση απέκτησε το σημερινό της μέγεθος των 28 κρατών μελών. Η λειτουργία της καθορίζεται από τις Συνθήκες που έχουν υπογραφεί κατά καιρούς από τα κράτη μέλη της.
Το 2012 η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) τιμήθηκε με το νόμπελ ειρήνης ως ανταμοιβή για τα εξήντα χρόνια της συμβολή της στην ειρήνη και την συμφιλίωση των λαών, την δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Σήμερα όμως το ευρωπαϊκό εγχείρημα, το οποίο έφερε πρωτοφανή ειρήνη, ευημερία και δημοκρατία, τελεί υπό αμφισβήτηση. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ευρωβαρομέτρου (2016) υπάρχουν αρνητικά στοιχεία που διχάζουν τους πολίτες της Ευρώπης αλλά και θετικά που εξακολουθούν να τους ενώνουν. Οι Ευρωπαίοι πολίτες και οι Έλληνες είναι ευχαριστημένοι κι αναγνωρίζουν τα θετικά αποτελέσµατα που έχει πετύχει η Ένωση σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Στα θετικά στοιχεία που ενώνουν τους λαούς της Ε.Ε. είναι τα πολιτιστικά χαρακτηριστικά, η ελεύθερη κυκλοφορία ανθρώπων, αγαθών και υπηρεσιών και η διασφάλιση της ειρήνης μεταξύ των κρατών-µελών, τα γεωγραφικά όρια της Ε.Ε. και γενικότερα της γηραιάς ηπείρου, η ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι κοινές αξίες σεβασµού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ελευθερίας, της δηµοκρατίας, της ισότητας, του κράτους δικαίου και του σεβασµού των ανθρώπινων δικαιωµάτων, η ενιαία αγορά που αποτελεί τη μεγαλύτερη οικονοµία στον κόσμο και η θρησκεία του Χριστιανισµού που είναι η πιο διαδεδοµένη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι Έλληνες πολίτες δηλώνουν ότι η Ελλάδα δε μπορεί να αντιµετωπίσει καλύτερα το μέλλον εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης ή εκτός του ενιαίου νοµίσµατος, του ευρώ. Τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα (Μ.Ο.Π), τα ΕΣΠΑ, η εναρμόνιση του εθνικού μας δικαίου προς το αντίστοιχο κοινωνικό και η εισροή κεφαλαίων για αναπτυξιακούς σκοπούς, είναι θετικά στοιχεία .
Στα αρνητικά, συγκαταλέγονται οι πολιτικές λιτότητας της Ε.Ε., η οικονομική κρίση και οι κοινωνικές ανισότητες, η έλλειψη αλληλεγγύης ανάμεσα στα κράτη, το δημοκρατικό έλλειμμα στη λειτουργία της, η αναβίωση του εθνικισμού και των ακροδεξιών κομμάτων. Κύρια αιτία της επανεμφάνισης του εθνικισμού σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες είναι η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο οικονομικό επίπεδο. Οι λάθος πολιτικές της Ε.Ε., ιδίως στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, στο μεγάλο προσφυγικό πρόβλημα, στην ανεργία αλλά και οι τρομοκρατικές επιθέσεις που συγκλόνισαν την προηγούμενη χρονιά την Ευρώπη, είναι μεγάλα προβλήματα , τα οποία συντέλεσαν στην αναβίωση και αύξηση της επιρροής των φασιστικών, εθνικιστικών και ακροδεξιών κομμάτων. Οι δομικές διαφορές ανάμεσα στις εθνικές οικονομίες των κρατών-μελών της Ένωσης σε συνδυασμό με το θεσμικό σύστημα το οποίο διαμόρφωσαν οι ευρωπαϊκές συνθήκες διεύρυναν τις ανισότητες ανάμεσα στις εθνικές οικονομίες. Επιπλέον, η οικονομική εκμετάλλευση των οικονομικά ισχυρών στους φτωχούς η οποία γίνεται με αυστηρά μνημόνια που έφεραν αυστηρή λιτότητα, ανεργία, εισοδηματικές ανισότητες, έπληξε δυσανάλογα τα πιο ευάλωτα στρώματα του πληθυσμού. Η ανυπαρξία ελεγκτικών θεσμών, η ηγεμονική στάση ορισμένων εύρωστων οικονομιών, προπάντων όμως η τιμωρητική στάση έναντι της οφειλόμενης αλληλεγγύης και αρωγής που οφείλει μια ένωση να επιδεικνύει στα αδύνατα ή και άτακτα μέλη της, έδωσαν την ευκαιρία σε ακροδεξιά κόμματα ώστε να απειλήσουν τη συνοχή και την πορεία της εθελουσίας ένωσης της πλειονότητας των κρατών μελών. Αλλά και οι συνεχείς προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές που υφίστανται οι χώρες του νότου, χωρίς οι χώρες του βορρά να αναλαμβάνουν τις ευθύνες που τους αναλογούν, καταπατώντας κάθε έννοια δημοκρατίας και σεβασμού του διεθνούς δικαίου και της αλληλεγγύης, δημιουργούν οργή, αγανάκτηση, ξενοφοβία, ρατσισμό, μίσος για το διαφορετικό.
Στην Ελλάδα η παρατεταμένη οικονομική κρίση και ύφεση έχει υποβαθμίσει την ποιότητα ζωής του ελληνικού λαού καθώς θεωρείται από τους/τις περισσότερους/ες ότι τα πράγματα ήταν καλύτερα στο παρελθόν από ότι στην παρούσα κατάσταση. Τα στοιχεία της έρευνας του ευρωβαρόμετρου κατατάσσουν την Ελλάδα στις χώρες με τη χειρότερη ποιότητα ζωής στην Ε.Ε. Η ανεργία ιδίως των νέων και των γυναικών και η κατάσταση της οικονομίας και η οικονομική πολιτική της λιτότητας σε συνδυασμό με το προσφυγικό και μεταναστευτικό ζήτημα, αποτελούν τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα, με το δημόσιο χρέος και τη φορολογία να ταλανίζουν, επίσης, τη χώρα στην παρούσα φάση και να οδηγούν στην άνοδο της ακροδεξιάς .
Με την παραδοχή ότι υπάρχουν πολλά θετικά στοιχεία στην ύπαρξη της Ε.Ε., που μας ενώνουν με τους πολίτες της και διαφωνώντας με τις λάθος πολιτικές της στα μεγάλα προβλήματα, θεωρούμε ότι είναι επιτακτική η ανάγκη να ξανασυζητήσουμε για το ποια είναι η Ευρώπη που θέλουμε. Η απάντηση στις μεγάλες προκλήσεις δεν είναι ούτε ο συντηρητικός ευρωσκεπτικισμός της ακροδεξιάς, ούτε η ξενοφοβία, ούτε η επιστροφή στους οικονομικούς εθνικισμούς. Δεν επιτρέπεται να αφήσουμε τις δυνάμεις της συντήρησης να καθορίσουν το μέλλον της ηπείρου μας. Θέλουμε να επικρατήσουν οι κοινές ευρωπαϊκές αξίες, η ειρήνη, ο σεβασµός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της ελευθερίας, της δηµοκρατίας, της ισότητας, του κράτους δικαίου και του σεβασµού των ανθρώπινων δικαιωµάτων. Θέλουμε δηλαδή μια Ευρώπη με ανθρώπινο πρόσωπο, σεβασμό στην πολυμορφία, κοινή ευρωπαϊκή συνείδηση, κοινούς στόχους, κοινή πορεία, κοινό αίσθημα του ανήκειν στην ευρωπαϊκή οικογένεια, κοινή ευρωπαϊκή ταυτότητα, αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών, αίσθηση του ευρωπαίου πολίτη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί ένα δύσκολο και ιστορικά ανεπανάληπτο πείραμα. Προσπαθεί να ενοποιήσει λαούς με διαφορετικές γλώσσες, παραδόσεις, πολιτιστικά στοιχεία και ιστορικές αναφορές σε ένα ενιαίο σύνολο με ειρηνικό τρόπο προτάσσοντας την οικονομική ενοποίηση. Οφείλει, συνεπώς, με σεβασμό στις ιδιαιτερότητες κάθε λαού να δημιουργήσει ταυτόχρονα και μια νέα κοινή συνείδηση, να δημιουργήσει τον Ευρωπαίο Πολίτη, που θα ζει, θα συμμετέχει και θα δημιουργεί στον κοινό ευρωπαϊκό χώρο.
Μετά την απόφαση της Μ. Βρετανίας για brexit, αυξάνεται η πολιτική πίεση για αναπροσανατολισμό των ευρωπαϊκών πολιτικών προς νέες προτεραιότητες, ιδίως σε άμυνα – ασφάλεια, μεταναστευτικό και διαρθρωτικές αλλαγές. Οι πολίτες και ο κόσμος χρειάζονται περισσότερο από ποτέ μια ισχυρή Ευρωπαϊκή Ένωση. Σημαντικό πιστεύουμε είναι για το μέλλον της Ε.Ε., να βρεθεί μια κοινή ευρωπαϊκή πολιτική για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης. Η Ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική θα πρέπει να διακρίνεται από τις αρχές της αλληλεγγύης, της αμοιβαίας εμπιστοσύνης και του καταμερισμού των ευθυνών των κρατών. Τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. στην Μεσόγειο επιβαρύνονται δυσανάλογα από τις μαζικές εισροές προσφύγων, με τις χώρες του νότου να σηκώνουν το βάρος των προσφυγικών ροών. Όσα κράτη μέλη ( Visegrant Αυστρία, Τσεχία, Ουγγαρία, Πολωνία) αρνούνται να δεχθούν πρόσφυγες σύμφωνα με την ποσόστωση να πληρώνουν τουλάχιστον ένα σοβαρό ποσόν. Βασικό ζητούμενο αποτελεί η προστασία για όλους, των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η ομαλή νόμιμα ένταξη τους σε μια Ευρώπη των πολιτών εντός ενός χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης. Η λήψη μέτρων για την καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης από χώρες εκτός της ΕΕ., είναι προφανής κι αντίστοιχα απαιτείται να ληφθούν μέτρα υπέρ των προσφύγων. Επομένως η Ευρώπη χρειάζεται να συμφωνήσει σε μια πολιτική μετανάστευσης και να διαδραματίσει υποστηρικτικό ρόλο προς τα κράτη- μέλη ειδικά σε οικονομικό επίπεδο.
Με αυτές τις παραδοχές, η άποψη του προέδρου της Γαλλίας Μακρόν, ότι η ευρωζώνη χρειάζεται ριζική αναδιάρθρωση και νέα επανεκκίνηση κι ότι περίπλοκα θέματα όπως το άσυλο, η προστασία των συνόρων, οι φόροι των επιχειρήσεων, η ανταλλαγή στα ζητήματα πληροφοριών ασφαλείας, η άμυνα και η οικονομική σταθερότητα απαιτούν μεγαλύτερη συνεργασία μας βρίσκει σύμφωνες. Θεωρούμε ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να ληφθούν μέτρα και αποφάσεις για την ευρωπαϊκή ασφάλεια, να γίνουν μεταρρυθμίσεις και να διαμορφωθεί μέχρι τις αρχές του 2020 ευρωπαϊκή αμυντική στρατηγική. Συμπερασματικά θα λέγαμε πως χρειάζεται ανάπτυξη κοινών ευρωπαϊκών πολιτικών, υπέρ μιας κοινής εξωτερικής πολιτικής των 28 κρατών-µελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς άλλες χώρες, υπέρ μιας κοινής πολιτικής άμυνας και ασφάλειας μεταξύ των κρατών-µελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και υπέρ μιας κοινής ευρωπαϊκής πολιτικής για τη μετανάστευση. Η ΕΕ χρειάζεται να αποκτήσει ενιαία πολιτική γραμμή με τη θέσπιση των αντίστοιχων θεσμών (Υπουργούς οικονομικών, εξωτερικών, άμυνας και ασφάλειας), να δείξει αλληλεγγύη και ισότιμη μεταχείριση σε όλα τα μέλη της, να βάλει στο επίκεντρο των αποφάσεών της τον «άνθρωπο» να πάψει η στυγνή εκμετάλλευση των αδύνατων οικονομικά από τους ισχυρούς.
Η Ευρώπη έχει τοποθετήσει τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ισότητα στην υψηλότερη θέση στη πυραμίδα των αξιών της κι αυτό δείχνει ποιά είναι η διαφορά ανάμεσα στον Ευρωπαϊκό πολιτισμό και στους άλλους πολιτισμούς. Το γεγονός αυτό είναι πολύ σημαντικό, διότι αφενός δημιουργείται μια ισχυρή νομική βάση για την ουσιαστική προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αφετέρου τοποθετούνται οι βάσεις για μια κοινή ευρωπαϊκή ταυτότητα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να εφαρμόσει τη δέσμευση που έχει αναλάβει για την προαγωγή και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου σε παγκόσμιο επίπεδο και να προστατεύει τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών και των παιδιών. Ένα μέσο αποτελούν όλες οι συνθήκες και συμφωνίες που έχουν υπογραφεί από την ΕΕ , που πρέπει να είναι σύμφωνες με τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως αυτά ορίζονται στον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ. Ωστόσο, η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται να επεκτείνει τα θέματα ισότητας πέρα από την οικονομική τους διάσταση και σε άλλους τομείς, όπως η υγεία, η πρόνοια, η εκπαίδευση, η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, η αντιμετώπιση των διακρίσεων κι ανισοτήτων, ο οικογενειακός προγραμματισμός, η αντιμετώπιση της βίας. Έτσι μπορεί η Ευρώπη να ξαναγίνει ο φάρος της ανθρωπότητας σε ό,τι αφορά στα ανθρώπινα δικαιώματα και τις πανανθρώπινες αξίες. Χρειαζόμαστε μια Ευρώπη που προωθεί τις αξίες της ισότητας των φύλων και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Χρειάζεται να σχεδιαστούν και να εφαρμοστούν ουσιαστικές ευρωπαϊκές πολιτικές , οι οποίες να οδηγούν στην διαμόρφωση ευρωπαϊκής συνείδησης και στην ικανοποίηση του εθνικού μέσα από το ευρωπαϊκό συμφέρον. Οι ευρωπαϊκές πολιτικές να υπερβαίνουν τα όρια ενός οικονομικού εγχειρήματος και να προωθούν την οικοδόμηση ενός υπερεθνικού μορφώματος με κοινωνική συνοχή και αντίστοιχων ορίων ευρωπαϊκή συνείδηση με πολυπολιτισμικά χαρακτηριστικά. Χρειάζεται να ανακάμψει η σοσιαλδημοκρατία στην ευρωζώνη και να σταματήσουν οι πολιτικές λιτότητας, ώστε να μειωθούν οι κοινωνικές ανισότητες, να εγκατασταθεί κράτος δικαίου και κοινωνικής πρόνοιας και να αντιμετωπιστεί η φτώχεια, ο κοινωνικός αποκλεισμός ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, η ανεργία ιδίως των γυναικών και των νέων, για να ξανακερδίσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών, ώστε να υπάρξει κοινό ευρωπαϊκό μέλλον. Μία ισχυρή ενωμένη Ευρώπη χωρίς διακρίσεις κι ανισότητες, αποτελεί μονόδρομο επιβίωσης στο ανταγωνιστικό παγκόσμιο περιβάλλον.
Η ευθύνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το μέλλον της είναι μεγάλη. Παράλληλα, ενόψει και των ευρωεκλογών, η κοινωνία πολιτών και ιδιαιτέρως η νέα γενιά πρέπει να ενεργοποιηθούν, ώστε να αρχίσει ένας διάλογος για το μέλλον της Ευρώπης, ο οποίος θα συμβάλλει στην οριοθέτηση και έκφραση του ευρωπαϊκού κοινωνικού συμφέροντος. Είναι εμφανές, ότι η νέα γενιά κρίνει από απόσταση, χωρίς να συμμετέχει ως ατομικό ή συλλογικό υποκείμενο στις διεργασίες για την οικοδόμηση της Ευρώπης του μέλλοντος. Και αυτό πρέπει να αλλάξει. Η ενεργητική συμμετοχή είναι προϋπόθεση για μια Ευρώπη του ανθρωπισμού και των κοινών αξιών, η οποία στοχεύει στην ικανοποίηση των βασικών ανθρώπινων αναγκών και στην ευημερία.
Τα παραρτήματα της Ε.Γ.Ε. Πάτρας, Αιγίου, Ναυπάκτου
