Ευρωπαϊκός εξάψαλμος: Η μόνη σήμερα στην Ελλάδα που δεν κινδυνεύει να χάσει τη δουλειά της, είναι η Ρουμάνα Λάουρα Κοβέσι, η επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας. Αυτή έχει αναλάβει να καθαρίσει την κόπρο του Αυγεία (δικός της ο παραλληλισμός) που έχει συσσωρευτεί στους στάβλους της Ελλάδας εδώ και δεκαετίες. Ήδη έχει σηκώσει τα μανίκια και ψάχνει.
Από τη στήλη “Εγώ σου λέω τον πόνο μου,
κι εσύ μου γράφεις «γράψ΄ τα», στην εφημερίδα “ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ”
Τα λόγια της κοφτερά σαν τα σπαθιά: “Η υπόθεση ΟΠΕΚΕΠΕ έχει γίνει το ακρωνύμιο για τη διαφθορά, τον νεποτισμό και τον πελατειακό προσανατολισμό. Η πρόληψη αναποτελεσματική. Η ανίχνευση ανύπαρκτη. Η καταγγελία εμποδισμένη. Η έρευνα, στην καλύτερη περίπτωση, επιφανειακήΜ (!!!). Κάθε λέξη κι ένα μαχαίρι. Οι “λαμογιές” μία προς μία. “Πρόληψη αναποτελεσματική, ανίχνευση ανύπαρκτη, καταγγελία εμποδισμένη, έρευνα επιφανειακή”.
Ακούει κανένας; Και σε άλλο σημείο κατέθεσε την έκπληξή της που επί τόσα χρόνια δεν αντελήφθη κανείς (πρωθυπουργοί, υπουργοί, γενικοί γραμματείς, βουλευτές και το λουρί της μάνας) ότι εγκληματίες έκλεβαν τα ευρωπαϊκά χρήματα που προορίζονταν για τους έντιμους και εργατικούς αγρότες και τα έκαναν “βίλες, σπορ αυτοκίνητα κι ο Θεός ξέρει τι άλλο”.
Την ίδια απορία έχει και κάθε σκεπτόμενη μονάδα. Συν αυτοίς, ζήτησε να αναθεωρηθεί το άρθρο 86 του Συντάγματος, διότι, όπως είπε, στις έρευνες που διεξάγει, πέφτει πάνω σε πολιτικές αμαρτίες, αλλά έχει τα χέρια δεμένα, λόγω της βουλευτικής ασυλίας και της υπουργικής υπερπροστασίας.
Είναι οι γνωστές συνταγματικές αλχημείες (αυτό είναι δικό μου, όχι της ευρωπαίας εισαγγελέως) για το ακαταδίωκτο των βουλευτών και το ακαταλόγιστο των υπουργών, που χωρίζουν τους Έλληνες σε “ίσους” και σε “πιο ίσους”, επειδή δήθεν οι πολιτικοί μας έτσι προστατεύονται από αθέμιτες εις βάρος τους μηνύσεις, λες και ο εισαγγελέας δε νογάει πότε να τη “σπρώξει” μια καταγγελία και πότε να την αρχειοθετήσει.
Το χειρότερο είναι ότι, κατόπιν των πυρηνικών Κοβέσι (σε όσους ξινίζουν τα μούτρα τους που είναι Ρουμάνα, η απάντηση είναι η γνωστή: τι μαύρη γάτα, τι άσπρη γάτα, το θέμα είναι να πιάνει ποντίκια), ενώ θα περίμενε κανείς οι πολυχρονεμένοι μας να θρηνούν εν χορώ με το γνωστό “μοιρολόγι” “άνοιξε πέτρα να κλειστώ / ήλιος να μη με βλέπει”και να αυτοϋποβληθούν στο εξαγνιστικό και θεραπευτικό επιτίμιο της τεσσαρακονταήμερης προσευχής και νηστείας, αυτοί κάνουν τον κινέζο. Σάμπως κι ακούσανε επαίνους! Παροιμία: Λαγός την φτέρην έσειε, κακόν της κεφαλής του, και πάλιν την ξανάσειε, κακή του και ψυχρή του.