Γιάννης Θεοφανόπουλος: “Περί «Αντιπολιτευομένων» το Ανάγνωσμα”

Μετά την ανάληψη των καθηκόντων οι αρχές που προέκυψαν από τις τελευταίες δημοτικές εκλογές συνηθίζεται στα πρώτα κιόλας συμβούλια να κάνουν διορθωτικές κινήσεις, έτσι ώστε να υπάρξει μία, κατά το δυνατόν πιο κοντινή προσέγγιση, στα πλαίσια της ανταποδοτικότητας που έτσι ή αλλιώς ισχύει στην Τοπική Αυτοδιοίκηση των εξόδων με τα έσοδα.

Από τον τοπικό Tύπο, είδαμε να προτείνονται αυξήσεις που άγγιζαν το 50% σε ορισμένες κατηγορίες παροχής δημοτικών υπηρεσιών (καθαριότητας) και άλλες σε άλλες δημ. υπηρεσίες…..

Η συγκεκριμένη Δημ. Αρχή που έρχεται συνέχεια της προηγούμενης, έχει μια φιλοσοφία συγκεκριμένη, που πέρασε μέσα από την διαδικασία των εκλογών και οι πολίτες την ενέκριναν, την δικαίωσαν, τιμώντάς την με την ψήφο τους.

Όσοι είμαστε ενταγμένοι στις αρχές του Δημοκρατικού πολιτεύματος στην «του πλήθους αρχή» σεβόμαστε και το αποτέλεσμα και την υποχρέωση να ασκήσουν διοίκηση, οι πλειοψηφούντες κατά το «δοκούν» στην διάρκεια της θητείας που ο νόμος ορίζει.

Μέχρις εδώ όλα καλά θεσμικά!

Όμως στο δημοκρατικό πολίτευμα (δ.π) υπάρχει και η αντιπολίτευση με συγκεκριμένο ρόλο που είναι ο έλεγχος της εξουσίας.

Αυτός ο έλεγχος γίνεται με πολλούς τρόπους ανάλογα με την διάθεση των αντιπολιτευομένων! Ένας τρόπος (αστεναχώρητος) είναι η σύμπλευση γενικώς!

Ένας άλλος είναι η αντιπολίτευση γενικώς, για την αντιπολίτευση, που εκφράζεται γενικώς με ένα ΟΧΙ! (Είναι και πρέπει να είναι κατά την γνώμη μου (ο τρόπος αυτός) απευκταίος από ανθρώπους που προσδοκούν στην δημιουργία και στο Μέλλον).

Υπάρχει όμως, και πρέπει να υπάρχει, και ένας άλλος (τρόπος) αυτός  της δημιουργικής αντιπολίτευσης, αυτής  που καταθέτει για κάθε θέμα που συζητείται κάθε φορά και μια άλλη πρόταση.

Ναι, είναι αυτή πρακτικά επώδυνη, γιατί απαιτεί μελέτη, γνώση, και διάθεση να ανταποκριθεί στο θεσμικό της ρόλο με υπευθυνότητα!

Όπως γίνεται κατανοητό, αναφέρομαι στις θέσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης που παρά 50 περίπου επιλογές συμπολιτών (ψήφους) θα είχε την ευθύνη της διοίκησης.

Όταν δηλαδή προτείνεται σε κάποια ανταποδοτική υπηρεσία η οποιαδήποτε αύξηση, θα πρέπει η αντιπολίτευση όχι μόνο να μην καταθέτει, ένα ξερό ΟΧΙ, που την βγάζει από την  ευθύνη της επιχειρη-ματολογίας, αλλά να αντιπροτείνει της δική της πρόταση, ως εάν αυτή ήταν στην διοίκηση του Δήμου!

Κύριοι έχετε υποχρέωση να καταθέτετε κάθε φορά την δική σας πρόταση ευθύνης- διοίκησης – απολύτως τεκμηριωμένη, έτσι ώστε και να βάζετε σε σωστό δρόμο την πλειοψηφία, αλλά και να αποδεικνύεται κάθε φορά στους συμπολίτες ότι θα ήταν καλύτερη η δική σας διοίκηση, αν  είχατε επιλεγεί εσείς!

Ίσως δεν γνωρίζετε ότι, στην Τ.Α. εις ότι αφορά τις παρεχόμενες δημ. υπηρεσίες, η ανταποδοτικότητα είναι δεδομένη, είναι αρχή για τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου.(Μερική εξαίρεση, ίσως, υπάρχει στη φιλοσοφία του Κ.Κ.Ε).

Στο θέμα λοιπόν, παραδειγματικά, της αύξησης του 47% στην καθαριότητα, θα έπρεπε στη συζήτηση του θέματος η αντιπολίτευση  να έχει «δει» τι είναι  αυτό που εκτοξεύει το κόστος της αποκομιδής- απομάκρυνσης μεταφοράς – και να καταθέσει την δική της πρόταση που θα ήταν  οικονομικότερη για τον πολίτη και που θα εκινείτο στα πλαίσια της ανταποδοτικότητας, που  έτσι και αλλιώς και πρεσβεύει και αποδέχεται! Αυτός ο συλλογισμός – τρόπος σκέψης και έκφρασης και πρακτικής- θα πρέπει να είναι για όλα τα θέματα…

Καταλαβαίνω ότι μπορεί να υπάρχει μια δυσκολία στον τρόπο αυτό σκέψης και συμπεριφοράς, όμως είναι ο μόνος σοβαρός και υπεύθυνος που δείχνει τον δρόμο προς ένα πιο ευοίωνο μέλλον για τον πολίτη, που πρέπει να είναι το ζητούμενο κάθε φορά!

Τελειώνοντας το σημείωμά μου αυτό θέλω, πρέπει να πω, ότι δεν είναι κακό κάποιοι που είναι σε θέσεις ευθύνης να μην ξέρουν, να μην γνωρίζουν, ΚΑΚΟ είναι σίγουρα να μην θέλουν να  μάθουν…..

Το πως μαθαίνει καθένας μας είναι γνωστό!

Μελέτη ενδελεχής, συζήτηση με ανθρώπους που γνωρίζουν, συνεργασία με υπηρεσιακούς παράγοντες που έχουν την ευθύνη των οικονομικών του Δήμου που είναι και άριστοι!

Εάν δεν υπάρχει πρόθεση γνώσης και ως εκ τούτου υπευθυνότητας απέναντι στους κάθε φορά τιμώντας μας και ως εκ τούτου προσδοκώντας κάτι το ευχάριστα διαφορετικό, από τα κακώς νοούμενα ή τετριμμένα, τότε, υπάρχει ένας και μοναδικός δρόμος, αυτός που πρέπει να μας οδηγεί ΟΙΚΑΔΕ!