Απόκριες στο παλιό Αίγιο: Η «Αρλούμπα» καρναβαλική έκδοση του «Κόκκινου χορού»

Αιγιώτες μασκαράδες (1970) σε έναν από τους επιτυχημένους χορούς της Περιηγητικής Λέσχης Αιγίου. Πηγή: «Εν Αιγίω», Αρχείο: Τάκη Καπελλάκου

– “Το μεγαλύτερο λαϊκό αποκριάτικο γλέντι στο παλιό Αίγιο γινότανε από γνωστές παρέες γλεντζέδων συμπολιτών. Η μεγαλύτερη και πιο τρελή παρέα ήταν των αδελφών Ζαγκλίφα του Αγγελή του Γιάννη και του Αντρέα.

Όλη η παρέα, μαζευότανε στο κατώι του Ζαγκλιφέικου και παραμορφωνότανε κατά ένα απίθανο και αναπάντεχο τρόπο. Βγάζανε τα ντόμινα, φορούσανε παλιόρουχα μπαλωμένα – αλήθεια πού τα βρίσκανε τέτοια κουρέλια; – βγάνανε τα παπούτσια τους και γυρίζανε ξυπόλητοι, φορούσανε στο κεφάλι τους και ένα τσουβάλι διπλωμένο στο μάκρος και το δένανε στη μέση τους με μια ζώνη από όπου κρεμούσανε ένα κύπρο από μαγουλιανίτικα μουλάρια, βάφανε τα πρόσωπά τους ή με μουτζούρα τηγανίλας ή με λουλάκι.

΄Ετσι παράξενα ντυμένοι οι αλλόκοτοι μασκαράδες της Βοστίτσας, αρχίζανε τις τρεχάλες ανάμεσα στα σοκάκια της μικρής πολιτείας. Τσούρμο γύρω τους οι πιτσιρικάδες. Βροχή πέφτανε οι λεμονόκουπες απάνου τους. Και σα ζώριζε η κατάσταση η παρέα των αλλόκοτων μασκαράδων πέταγε στο τσούρμο χούφτες καραμέλλες”.

Κυριαρχούσε η σάτιρα!

Στον “Κόκκινο χορό” που γίνονταν το τελευταίο βράδυ της Αποκριάς στην “Ανάπλαση” στο Αίγιο, κυκλοφορούσε και η σατιρική εφημερίδα με…. “δήγματα” οξύτατου χιούμορ που χαρακτήριζε όλους τους παλιούς συμπολίτες που ήσαν αυθόρμητοι και πηγαίοι με σατιρική διάθεση.

Την έγραφαν οι καλύτεροι Βοστιτσάνοι ευθυμιογράφοι ο Μένιος ο Κυδώνης, ο Κωστής Παπαθεοδώρου, ο κυρ Αλέξαντρος και ο Βασίλης ο Αρμένης. Φαρμάκι έσταζε η πένα τους. Και τι δε γράφανε και ποιον δεν άφηναν απείραχτον.

Παραθέτουμε μερικά από τα ευτράπελα από τις “Αρλούμπες” των παλιών καλών εκείνων καιρών. Τα χρόνια εκείνα δεν υπήρχαν παρεξηγήσεις.

Τα πιο σπαρταριστά στην “Αρλούμπα” ήτανε πάντοτε τα επιγράμματα σε κάποιους Βοστιτσάνους. Είχανε τίτλο “Καινούργια επιγράμματα, για γέλια και για κλάμματα”. Να λοιπόν μερικά από διάφορες “Αρλούμπες”.

ΣΤΟ ΝΥΣΗ ΜΕΣΣΗΝΕΖΗ (Ποιητή)

Τέτοια δόξα μακρυά κι απ£ τους εχθρούς σας

σε βεβαιώνω λυπάμαι για το χάλι σου

η μουσική τη ζωή σου να σου τρώη

και γι΄ αυτή να σπάζης το κεφάλι σου.

 

ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΓΙΟ (Μαέστρο)

Το ένα σου το σκέλος στην Αθήνα

το έτερον στο Αίγιον ταφήνεις

κι όμως για μας τα καταφέρνεις φίνα

“δόξα μουσική” στη χορωδία δίνεις.

 

ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΑΚΗ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟ (υποψήφιο δήμαρχο)

Ήτανε ο πιο αγαπητός άνθρωπος στη Βοστίτσα, ο δικηγόρος αξέχαστος εκείνος Κωστάκης πάντα με το χαμόγελο στα χείλη.

Ως δικηγόρος άριστος έχεις ωραία δράση

τους  Νόμους και τας… Νεαράς έχεις σπουδάσει.

παρά τα προτερήματά σου όμως τα μεγάλα

σε παίρνω για πλημμέλημα και πάω στην κρεμάλα.

 

 

Πηγή: “Σκίτσα από την παλιά Βοστίτσα” Πλ. Αναστασόπουλος – Αρχείο: Γιάννη Ανδρικόπουλου