Ένα Ιατρικό Θαύμα στη Νορβηγία

O Asbjørn Følling ανακάλυψε ότι μια μετάλλαξη μπορεί να είναι η αιτία νοητικής υστέρησης και χάρις στην έρευνά του εκατομμύρια άνθρωποι μπορούν να θεραπευτούν και να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή.

  • Άγγελος Λαρίσης Φοιτητής του τμήματος Ιατρικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και μέλος της Επιστημονικής Εταιρείας Φοιτητών Ιατρικής Ελλάδας

Ο Asbjørn Følling γεννήθηκε στις 23 Αυγούστου 1888 στο Steinkjer, στη Νορβηγία.Σπούδασε χημεία στο Τρόντχαϊμ και ιατρική στο Όσλο. Κατά τη διάρκεια της ιατρικής του καριέρας, κατείχε πολλές θέσεις στο Όσλο και πραγματοποίησε πολλά ταξίδια σε όλο τον κόσμο, ακόμα και στην Αμερική όπου και συνέχισε τις σπουδές του. Από το 1953 εώς 1958 ήταν καθηγητής της Βιοχημείας στο εθνικό νοσοκομείο της Νορβηγίας, στο Όσλο.

Η πιο σημαντική του ανακάλυψη ήταν η ασθένεια που αποκαλούμε σήμερα φαινυλκετονουρία (PKU), η οποία έχει ως κύριο σύμπτωμα τη νοητική υστέρηση.

Στον οργανισμό μας υπάρχει μια ουσία που ονομάζεται φαινυλαλανίνη και τη προσλαμβάνουμε από διάφορες τροφές. Αυτή μετατρέπεται φυσιολογικά σε τυροσίνη, η οποία με τη σειρά της χρησιμοποιείται για τη παραγωγή νευροδιαβιβαστών, δηλαδή των χημικών αγγελιοφόρων του εγκεφάλου.

Όλες οι αντιδράσεις στον οργανισμό μας, όπως και η διάσπαση της φαινυλαλανίνης σε τυροσύνη, γίνονται με τη βοήθεια ενζύμων. Αυτά είναι ουσίες οι οποίες λειτουργούν ως φυσιολογικοί καταλύτες του οργανισμού και επιταxύνουν την αντίδραση.

Όταν όμως τα γονίδια, τα οποία είναι υπεύθηνα για τη παραγωγή και τη φυσιολογική λειτουργία αυτών των ενζύμων, εμφανίζουν κάποια μετάλλαξη, τότε η αντίδραση αυτή παρεμποδίζεται και εμφανίζεται η αντίστοιχη ασθένεια.

Ο Asbjørn Følling γεννήθηκε στις 23 Αυγούστου 1888 στο Steinkjer, στη Νορβηγία.Σπούδασε χημεία στο Τρόντχαϊμ και ιατρική στο Όσλο. Κατά τη διάρκεια της ιατρικής του καριέρας, κατείχε πολλές θέσεις στο Όσλο και πραγματοποίησε πολλά ταξίδια σε όλο τον κόσμο, ακόμα και στην Αμερική όπου και συνέχισε τις σπουδές του. Από το 1953 εώς 1958 ήταν καθηγητής της Βιοχημείας στο εθνικό νοσοκομείο της Νορβηγίας, στο Όσλο.

Η πιο σημαντική του ανακάλυψη ήταν η ασθένεια που αποκαλούμε σήμερα φαινυλκετονουρία (PKU), η οποία έχει ως κύριο σύμπτωμα τη νοητική υστέρηση.

Στον οργανισμό μας υπάρχει μια ουσία που ονομάζεται φαινυλαλανίνη και τη προσλαμβάνουμε από διάφορες τροφές. Αυτή μετατρέπεται φυσιολογικά σε τυροσίνη, η οποία με τη σειρά της χρησιμοποιείται για τη παραγωγή νευροδιαβιβαστών, δηλαδή των χημικών αγγελιοφόρων του εγκεφάλου.

Όλες οι αντιδράσεις στον οργανισμό μας, όπως και η διάσπαση της φαινυλαλανίνης σε τυροσύνη, γίνονται με τη βοήθεια ενζύμων. Αυτά είναι ουσίες οι οποίες λειτουργούν ως φυσιολογικοί καταλύτες του οργανισμού και επιταxύνουν την αντίδραση.

Όταν όμως τα γονίδια, τα οποία είναι υπεύθηνα για τη παραγωγή και τη φυσιολογική λειτουργία αυτών των ενζύμων, εμφανίζουν κάποια μετάλλαξη, τότε η αντίδραση αυτή παρεμποδίζεται και εμφανίζεται η αντίστοιχη ασθένεια.