Παρουσίαση του 14ου βιβλίου του ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΕΚΙΡΗ στην Κάτω Αχαΐα

Mε τίτλο: «Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΤΩ ΑΧΑΪΑ ΚΑΙ Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΜΟΥ ΠΟΡΕΙΑΣ»

 

 Πριν μερικές μέρες πραγματοποιήθηκε στην Πλατεία της Κάτω Αχαΐας η παρουσίαση του 14ου βιβλίου του συγγραφέα Βασίλη Μπεκίρη με τίτλο: «Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΤΩ ΑΧΑΪΑ ΚΑΙ Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΜΟΥ ΠΟΡΕΙΑΣ». Η παρουσίαση έγινε σε περιορισμένο αριθμό προσωπικών φίλων του Βασίλη Μπεκίρη στους οποίους παρεδόθη το βιβλίο με ειδική αφιέρωση. Βέβαια ο συγγραφέας υπεσχέθη ότι θα πραγματοποιήσει και άλλη επίσκεψη στην Κάτω Αχαΐα για να δοθούν αντίτυπα του βιβλίου και σε άλλους φίλους οι οποίοι δεν παρεβρέθησαν στην πρώτη επίσκεψη. 

Για την ιστορία πρέπει να αναφέρουμε ότι στο βιβλίο αυτό γίνεται λόγος για τα παιδικά χρόνια του Βασίλη Μπεκίρη, για το κατοχικό σχολείο, για το μετέπειτα κανονικό σχολείο μετά την κατοχή στο Δημοτικό σχολείο και στο Γυμνάσιο. Επίσης την περίοδο εκείνη ο συγγραφέας αναφέρεται στην πολιτική κατάσταση που επικρατούσε στη χώρα μας και τις πρώτες εκλογές της 31ης Μαρτίου 1946. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι την περίοδο εκείνη και εις ηλικία 12 ετών ο Βασίλης Μπεκίρης έλαβε την μεγάλη απόφαση «να γίνει πολιτικός», μία απόφαση που πραγματοποιήθηκε μετά από 28 χρόνια όταν εξελέγη βουλευτής στις 17 Νοεμβρίου 1974. Για την ιστορία πρέπει να αναφέρω ότι το μυστικό αυτό το κράτησα για τον εαυτόν μου και το αποκάλυψα όταν συμπεριελήφθη το 1974 στο ψηφοδέλτιο της Ν.Δ.

Όμως για να γίνω πολιτικός έπρεπε να συμπληρωθούν ορισμένες προϋποθέσεις με πρώτη προϋπόθεση σπουδές. Η οικογένειά μου δεν διέθετε χρήματα για να σπουδάσω και έτσι αποφάσισα να δώσω εξετάσεις στη στρατιωτική Ιατρική. Εκεί όμως οι εξετάσεις ήσαν πολύ δύσκολες και ενώ πέρασα τα τρία πρώτα μαθήματα (έκθεση, φυσική, χημεία) κόπηκα στο τελευταίο που ήταν η βιολογία. Μετά την αποτυχία μου αυτή μόνη δυνατή λύση ήταν η Πάντειος Ανωτάτη Σχολή Πολιτικών Επιστημών όπου δεν ήταν υποχρεωτική η φοίτηση. Εκεί θα πήγαινα για εξετάσεις κάθε τρεις μήνες διαβάζοντας στο σπίτι μου στην Κάτω Αχαΐα. Έτσι αποφάσισα και έδωσα εξετάσεις και μετά από επιτυχία μου άρχισα το συστηματικό διάβασμα. Βέβαια την Πάντειο την τελείωσα κανονικά μέσα σε τέσσερα χρόνια και αμέσως κατετάγην στο στρατό όπου έγινα έφεδρος Αξιωματικός της Αεροπορίας και υπηρέτησα τη θητεία μου στον  Άραξο. Μετά τη θητεία μου στην Αεροπορία εργάσθηκα στη χαρτοποιία Λαδόπουλου με υψηλή αμοιβή ως βοηθός προσωπάρχου. Όμως καίτοι έπαιρνα αρκετά χρήματα, αναγκάστηκα να εγκαταλείψω τη χαρτοποιία για να αναλάβω τη Διεύθυνση του Πολιτικού Γραφείου του Αρχηγού της ΕΡΕ Παναγιώτη Κανελλόπουλου και να ασχοληθώ εντονώτερα με την πολιτική. Για να πραγματοποιήσω το όνειρο της ζωής μου που ήταν να γίνω πολιτικός.

Βέβαια στο πολιτικό Γραφείο του Αρχηγού της ΕΡΕ Παν. Κανελλόπουλου εργάστηκα με ιδιαίτερο ζήλο διότι η πολιτική ήταν το όνειρο της ζωής μου. Στην πορεία ο Πρόεδρος Παν. Κανελλόπουλος μου ανέθεσε και την ηγεσία της ΕΡΕΝ, της νεολαίας δηλαδή του κόμματος της ΕΡΕ Αχαΐας. Έτσι το αντικείμενό μου ήταν πολύ μεγάλο αλλά τότε μου εδόθη η ευκαιρία να γίνω γνωστός σε ολόκληρο το νομό Αχαΐας, πράγμα το οποίον αργότερα με βοήθησε πάρα πολύ για να εκλεγώ βουλευτής.

Όμως όλα αυτά τα προνόμια τα οποία είχα αποκτήσει στο Γραφείο του Αρχηγού της ΕΡΕ Π. Κανελλόπουλου είχαν διάρκεια μόνον δύο ετών διότι την 21ηΑπριλίου 1967 ήλθε η Δικτατορία των στρατιωτικών η οποία κατήργησε την Δημοκρατία και επέβαλε ένα σκληρό δικτατορικό καθεστώς. Έτσι ο Βασίλης Μπεκίρης έχασε τα πάντα και βρέθηκε σχεδόν στο δρόμο. Τότε με συντηρούσε η μάνα μου στην οποία οφείλω πάρα πολλά. Εκείνη όμως την περίοδο έλαβα μια μεγάλη απόφαση να τελειώσω τη νομική στην οποία είχα εγγραφεί ως πτυχιούχος του Παντείου. Έτσι κλείστηκα σε ένα δωμάτιο και άρχισα να διαβάζω πολλές ώρες κάθε ημέρα με στόχο να πάρω το συντομώτερο δυνατόν το Πτυχίο της Νομικής. Διάβαζα δε τόσο πολύ ώστε έλεγα στον εαυτόν μου ότι «εάν ζήσω τώρα δεν θα πεθάνω ποτέ». Έτσι το πολύ διάβασμα είχε ενεργητικά αποτελέσματα, και μέσα σε ένα χρόνο πήρα το πτυχίο της Νομικής και μάλιστα με βαθμό «Λίαν Καλώς».

Μετά τη λήψη του πτυχίου γράφτηκα στο Δικηγορικό Σύλλογο Πατρών και αμέσως άρχισα με μεγάλη επιτυχία την άσκηση του επαγγέλματος. Παράλληλα όμως με την άσκηση της Δικηγορίας ασκούσα με πολλούς άλλους δικηγόρους την αντίσταση κατά του δικτατορικού καθεστώτος της 21ης Απριλίου 1967. Πάντοτε κοντά στον Πρόεδρο Παν. Κανελλόπουλο ο οποίος ηγείτο του αντιστασιακού αγώνα εναντίον της χούντας της 21ης Απριλίου 1967. Αποτέλεσμα της αντιστασιακής δράσης ήταν να συλληφθώ και να φυλακισθώ τρεις φορές μαζί με άλλους αντιστασιακούς φίλους. Μάλιστα την τρίτη φορά συνελήφθη με άλλους έξι δικηγόρους και επτά φοιτητές και παραπεμφθήκαμε στο στρατοδικείο Αθηνών με πολλές κατηγορίες. Βέβαια η αντιστασιακή μου δράση συνεχίσθηκε μέχρι την αποκατάσταση της Δημοκρατίας την 24 Ιουλίου 1974. Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας αποκάλυψα το μυστικό ότι ήθελα από ηλικίας 12 ετών να γίνω πολιτικός. Έτσι πολιτεύθηκα με τη Νέα Δημοκρατία και εξελέγην 2ος βουλευτής Αχαΐας, ικανοποιώντας το μεγάλο όνειρο της ζωής μου.

Μετά την ομιλία του Βασίλη Μπεκίρη επηκολούθησε διάλογος όπου οι ακροατές υπέβαλαν διάφορες ερωτήσεις στον συγγραφέα. Στις ερωτήσεις των ακροατών απάντησε ο Βασίλης Μπεκίρης και στη συνέχεια έγινε η διανομή του βιβλίου με τις ειδικές αφιερώσεις.