Τόλµα! Γιατί η ζωή δίχως τόλµη είναι ανούσια κι γη που πατάς µια σταλίτσα τόπος!
Τόλµα για να παίρνουν τα όνειρα φωτιά και τα οράµατά σου σάρκα και οστά!
Τόλµα σα βρέφος που κάνει το πρώτο του βήµα, κι ας είσαι µετέωρος κι ας πέσεις κι ας πληγιάσεις !
Τόλµα να κάνεις αυτό που προστάζει η καρδιά, αφού το ξέρεις, ολάκερος, µια τέτοια είσαι… πως γίνεται να µην σε οδηγεί σωστά η δύναµη της ύπαρξής σου;
Τόλµα να ‘σαι διαφορετικός, αυθεντικός κι αφτιασίδωτος… µα αληθινός και µην δίνεις δεκάρα για την γνώµη εκείνων που την οµοιοµορφία εβάφτισαν πολιτισµό !
Τόλµα γιατί ακόµα κι αποτυχία γλυκαίνει κι απαλύνεται, όταν µε νύχια και µε δόντια έχεις παλέψει γι’ αυτό που καίει τα σωθικά σου !
Τόλµα, για να ναι το βλέµµα σου φλογερό, αψύ κι αδίστακτο… σε τέτοιον εραστή καµιά γυναίκα δεν αντιστέκεται…και µην ξεχνάς. πως κι η ζωή γένους θηλυκού είναι κι αν την ξελογιάσεις τα κάλλη της θα σου αποκαλύψει!
Τόλµα, σαν τον γεωργό που βλέπει χώµα κι οραµατίζεται φυτειά, που δεν νογάει από καταιγίδες και χαλάζια µηδέ από βαρυχειµωνιές και καύσωνες, µα ξεχύνεται στην γής απ’ το χάραµα ως τη δύση, να την ποτίσει µε τον ιδρώτα του, να την σκαλίσει µε τα τραχιά του χέρια, να την πατήσει γερά κάτω απ’ τα δυό του πόδια δαµάζοντάς την σαν εραστής και κατακτητής της !
Τόλµα ν’ αγαπάς δίχως να περιµένεις αντάλλαγµα, γιατί η αγάπη δεν είναι χρεολύσιο! Ν’ αγαπάς και να το λές δίχως φόβο… ν’ αδειάζει η ψυχή σου… µέσα απ’ τα µάτια, τα χείλη, τις λέξεις και τις πράξεις σου!
Τόλµα να ‘ σαι ελεύθερος σε µια κοινωνία γεµάτη από συµβιβασµούς και σχέσεις για το θεαθήναι! Το ψέµα και η υποκρισία βαρίδια ασήκωτα γίνονται µε τον καιρό και καθρεφτίζονται στα πρόσωπα όσων τα οικειοποιούνται… Βαρυποινίτες σε κάτεργα που σούρνουν τις σιδερένιες αλυσίδες τους σε κάθε βηµατισµό τους ! Εσύ, ο ελεύθερος,στα µάτια τους είσαι τρελός , µα στην ζωή περπατάς αγέρωχος κι ανυπόταχτος!
Τόλµα, γιατί η ζωή όπως την ξέρουµε είναι µία και είναι ανώφελο να σπαταλιέται σε δισταγµούς, αναβλητικότητες, φόβους κι αδράνεια !
Η τόλµη είναι Ζωή και η ζωή… Τόλµη !
Κανείς δεν ξέρει το παρακάτω… µα την θεωρεί γλυκιά… και προχωρεί στο άγνωστο µε τον ίδιο ενθουσιασµό και µε την ίδια δίψα ενός θαλασσοπόρου που τόλµησε την θάλασσα να οργώσει σ’ αναζήτηση ενός επίγειου παράδεισου !
Ριψοκίνδυνο… ναι… µα τόσο ζωντανό !
AΓΓΕΛΑ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ
(Από την έντυπη έκδοση “ΤΥΠΟΣ ΤΗΣ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ”)